تحلیل روز
تعداد بازدید : 66
صدر چه در سر دارد؟
نویسنده : صابر گل عنبری international@khorasannews.com
مقتدی صدر که رفتار و کنشگری او تقریبا صبغه پیشبینی ناپذیری به خود گرفته است، در اقدامی غیرمنتظره در بعد از ظهر سه شنبه جلوی دوربین ظاهر شد و سخنانی بیان کرد که آب سردی بود بر درگیریهای خونین دو روز اخیر و به آنها پایان داد. در وهله اول احتمالا این قرائت از سخنان صدر وجود داشته باشد که او عقب نشینی کرده و کوتاه آمده است اما واقعیت این است که لسان حال صدر در ظهور رسانهای غیرمنتظره و اتفاقات پس از آن، احتمالا حامل پیام «قدرت نمایی» از جانب او باشد؛ به این معنا که اگر بخواهد میتواند یک روزه عراق را به آشوب بکشاند و در عین حال، طی چند دقیقه میتواند اوضاع را به حالت اول برگرداند. حتی رفتار صدر مورد اعجاب و تمجید همه جریانهای سیاسی عراق به ویژه مخالفان و رقبای سیاسی او در «چهارچوب هماهنگی» قرار گرفت و این حجم استقبال گسترده او را در قامت یک «رهبر ملی و دلسوز و اخلاق مدار» قرار داد. همچنان که خود صدر با عذرخواهی از مردم و انتقاد کردن از برخی هوادارانش، خود را در قامت رهبری مردم دار نشان داد. دو روز پیش نیز هواداران صدر به اشاره انگشت او به منازل خود بازگشتند و مقتدی صدر در سخنان خود به شدت از ریخته شدن خون عراقیها و کشته شدن چندین نفر انتقاد کرد و آن را حرام خواند، حال این پرسش مطرح است که چرا در همان روز دوشنبه برای جلوگیری از ریخته شدن خونهای بیشتر دست به این اقدام نزد و اساسا چرا با اعلام کناره گیری از سیاست، از معترضان نخواست به تحصن و اعتراضات خود پایان دهند؟ آیا همان پیامهای پیشگفته مدنظر بوده است یا نگرانی از وقوع جنگ داخلی گسترده صدر را در لحظهای مشخص به ایراد سخنرانی و درخواست برای پایان اعتراضات وادار کرده است؟ یا این که مرجعیت اعلای شیعیان عراق به شکلی غیرمستقیم مداخله کرده و از صدر خواسته است به این وضعیت پایان دهد؟ به ویژه این که گفته شد، آیت ا... سیستانی برای بهره برداری نکردن هیچ کدام از دو طرف رقیب شیعی قصد مداخله مستقیم ندارد. به هر حال، تداوم ناآرامی و خشونت خیابانی در عراق به نفع هیچ کدام از جریانهای سیاسی از جمله خود صدریها نبود و ادامه آن میتوانست موجب مداخله نیروهای مسلح دیگر و در نهایت جنگ داخلی خانمان سوزی شود، اما در حالی درگیریها پایان یافت که هنوز بحران سیاسی در عراق به قوت خود باقی است.