تحلیل روز
تعداد بازدید : 196
طبل پوچ قوم گرایی
نویسنده : سیداحمدموسوی مبلغ رئیس خبرگزاری اطلس افغانستان
هر زمانی که یک جریان افراطی مذهبی در افغانستان رشد کرده است، نقطه تمرکز خود را بر مذهب و باورهای فکری طرف مقابل گذاشته و در این بخش، تفاوتی میان عبدالرحمان خان و داعش امروز وجود ندارد. شیعیان و اهل سنت، قرن ها با یکدیگر در این سرزمین برادروار و مسالمت آمیز زیسته اند و از این پس هم خواهند زیست، اما هرگاه افراطی گری در جایی از این کشور بروز کرده، بر مذهب متمرکز شده است نه قومیت.در این بین فاصله گرفتن از مذهب و دین، یک تراژدی غمناک و تاثر آور است که برخی سیاست مردان شیعه (اعم از هزاره و غیر هزاره) نیزبه شکلی فجیع به آن گرفتار شده اند. اما تهدیدهای امنیتی علیه هزاره ها، نه به دلیل هزاره بودن آن ها که به دلیل شیعه بودن آن هاست و همین مطلب به تنهایی کافی است که بدانیم همه ما هرچقدر هم که بر سر یکدیگر بکوبیم، باز هم سرنوشت مشترک داریم.اگر قرار باشد که مرزی میان طرفین جنگ های آینده در افغانستان قائل شویم، باید محور آن را باورها و اندیشه های دو طرف معادله بدانیم نه نژاد و قوم شان.بدیهی است که در این قطب بندی، شیعه و حنفی معتدل در کنار هم و گروه های تکفیری افراطی بازو به بازوی هم، در مقابل یکدیگر قرار خواهند گرفت و این جاست که طبل پوچ قوم گرایی، حتی اگر بر آن کوبیده هم شود، باز هم صدایی نخواهد داشت.