گروه بین الملل - چارلز سوم، به مرحمت خداوند، پادشاه بریتانیا و ایرلند شمالی و دیگر سرزمین‌های خود و رهبر کشورهای مشترک‌المنافع، مدافع دین و حافظ مردم! این لقبی بالا و بلند است که انگلیسی‌ها و حدود 20 ملت تابعه‌شان مجبورند هر بار که پادشاه جدید را می‌بینند تمام و کمال با آن خطابش کنند؛ جمعیتی حدود 150 میلیون نفر از ولز و اسکاتلند و ایرلند شمالی گرفته تا کانادا و استرالیا و نیوزیلند و عمدتا از سرزمین‌های مدعی دموکراسی و توسعه یافته. دیروز نیز رهبران همین ملت های تابعه به همراه برخی از سران اروپایی و البته میلیون‌ها نفر از تماشاگران تلویزیون، شاهد آن بودند که اسقف کانتربری، رهبر معنوی کلیسای انگلیکن به آهستگی تاج ۳۶۰ ساله سنت ادوارد را بر سر چارلز گذاشت که روی تختی به قدمت قرن چهاردهم نشسته بود. سابقه این رویداد تاریخی را می‌توان تا تاج‌گذاری ویلیام فاتح در سال ۱۰۶۶ میلادی دنبال کرد. کامیلای ۷۵ ساله همسر دوم چارلز نیز در این مراسم دوساعته به عنوان ملکه تاج‌گذاری کرد. در مراسم امسال تلاش شده بود وجهه‌ای پیشرو به آن داده شود، به این ترتیب که حضار در مراسم، بیانگر مردم اکنون متنوع‌تر بریتانیا باشند (۲۰ درصد از حاضران از قومیت‌ها بودند) و رهبران همه مذاهب موجود در این کشور دعوت شده بودند. مهم‌ترین نکته‌ای که درباره چارلز سوم، پسر ملکه الیزابت دوم وجود دارد، نوع نگاه مردم به این پادشاه و در عین حال عملکرد او و عقایدش است که در طول حداقل 50 سال گذشته به وضوح در مقابل دیدگان مردم قرار داشته است. مردم انگلستان حالا دقیقا می‌دانند قرار است چه پادشاهی بر آن‌ها حکمرانی کند. نام چارلز در طول سال‌های گذشته با بسیاری از پرونده‌های پرسر و صدای انگلستان گره خورده است. از ناتوانی و محدودیت‌های دوران جوانی‌اش در اثرگذاری بر رأی و تصمیم ملکه و ضعف رفتاری‌اش در مقابل رسانه‌ها و مردم گرفته تا پرونده مرگ دایانا همسرش و ازدواج او با معشوقه قدیمی‌اش و نام او که در پرونده‌های بزرگ گرفتن رشوه از سران عرب و دیگر سیاسیون دیده می‌شود، همه باعث می‌شود مردم انگلستان و دنیا آگاهی تقریبا عمیقی از نوع نگاه او به دنیا، روابط خارجی و حکومت‌داری‌اش داشته باشند. چارلز و کامیلا پس از تاج‌گذاری با ارابه طلایی دولتی که در دوره پادشاهی جرج سوم، آخرین پادشاه انگلیس در زمانی که آمریکا همچنان مستعمره این کشور بود، ساخته شده است، در مسیری حدود ۲ کیلومتری به سوی کاخ باکینگهام حرکت کردند، در حالی که نیروهای نظامی از ۳۹ کشور مشترک‌المنافع در آن صف کشیده بودند. همزمان با برگزاری مراسم تاج‌گذاری چارلز سوم، بیشتر کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که تقریباً بین 50 تا 100 میلیون پوند برای این مراسم هزینه شده است. بودجه مراسم تاج‌گذاری برخلاف هزینه‌های مراسم عروسی اعضای خانواده سلطنتی که برعهده دربار است، توسط دولت این کشور تأمین می‌شود، بنابراین بخش زیادی از هزینه‌ها بر دوش مالیات‌دهندگان بریتانیایی خواهد بود. با این حال، خبرنگار بی بی سی مدعی شد که از لحاظ صنعت گردشگری، به خاطر این مراسم دولت انگلیس 1.2 میلیارد پوند سود می کند. گرچه هزینه یک روز تعطیلی اضافه 1.5 میلیارد پوند خواهد بود، اما «چارلز سوم» در حالی به عنوان پادشاه بریتانیا مراسم تاج‌گذاری را در وست‌‌مینیستر برگزار کرد که همزمان حدود ۲۰۰۰ نفر از مخالفان سلطنت در میدان «ترافالگار» لندن در اعتراض به تاج گذاری پادشاه چارلز سوم، تجمع کرده‌ بودند. مخالفان سلطنت پارچه نوشته‌هایی را به دست گرفته‌ بودند که روی آن‌ها نوشته شده بود: «این شاه من نیست» و «سلطنت را منسوخ کنید». طبق قانون اساسی بریتانیا وظیفه اصلی ملکه یا پادشاه ایفای نقش به‌ عنوان «هویت ملی، نماد اتحاد و غرور» بریتانیاست. در عین حال در دوران ملکه الیزابت چنین تبلیغ می‌شد که ملکه، نماد ثبات کشور و دوام ارزش‌های انگلیسی در دوران تغییرات و توفان‌های معاصر است. امروز نه تنها با تکیه زدن چارلز سوم به عنوان یک شخصیت ضعیف، منفور و فاسد - با حمایت تنها 36 درصدی در آخرین نظرسنجی‌ها - بر تخت پادشاهی نقش‌های نمادین مقام سلطنتی زیر سوال رفته‌ بلکه افول ارزش‌ها و رفاه اجتماعی که به ویژه در یک دهه گذشته سرعت گرفته نیز خود عاملی برای رشد بدبینی عمومی به چنین نظامی شده است. نباید از نظر دور داشت که قانون اساسی پادشاهی بریتانیا مشهور به قانون نانوشته است که هم امکان دخالت‌های فراقانونی حکومت (سلطنت) در امور را فراهم می‌آورد و هم ردپای لابی‌های مداخله‌گر سلطنتی را پنهان می‌کند. این قانون قرون وسطایی متهم ردیف اول ایجاد جایگاهی غیرقابل دسترس برای خاندان سلطنتی است، چرا که چنان اختیارات ملوکانه‌ای به دستگاه سلطنت در مقابل حقوق ملت می‌دهد که آن‌ها را عملا به رعایای یک نظام اسمی مشروطه دموکراتیک تبدیل می‌کند، نه صاحبان آن.

 هیاهوی پرونده استورمی دنیلز، بازیگر فیلم های مستهجن که در سال 2016 بابت رابطه اش با رئیس جمهور سابق آمریکا از ترامپ حق السکوت دریافت کرده، هنوز پایان نیافته که پرونده ای جدید توجه ها را به خود جلب کرده است. قاضی دادگاه فدرال منهتن تقاضای وکلای ترامپ برای مختومه اعلام کردن پرونده شکایت جین‌ کارول، نویسنده‌ای که ترامپ را به تجاوز جنسی و افترا متهم کرده، رد کرد. همزمان این احتمال وجود دارد که پرونده‌های دیگری علیه ترامپ در دادگاه مطرح شود. جین کارول که اینک ۷۹ سال دارد می‌گوید ترامپ ۷۶ ساله اواخر سال ۱۹۹۵ یا اوایل سال ۱۹۹۶ یعنی حدود سه دهه پیش در رختکن یک فروشگاه بزرگ در منهتن نیویورک، به او تجاوز جنسی کرده است. در میانه بررسی این پرونده، به نظر می‌رسد دونالد ترامپ، عکس زنی به نام جین کارول، شاکی یک پرونده اتهام آزار جنسی را با همسر سابقش، مارلا میپلز، اشتباه گرفته باشد. در ویدئویی که منتشر شده، وکیل ترامپ عکسی از  کارول را  در حال گفت‌وگو با چند نفر   نشان می‌دهد و صدای ترامپ شنیده می‌شود که می‌گوید: «مارلاست.» وکیل او می‌گوید: «نه، کارول است.» وکلای خانم کارول استدلال کرده‌اند، این که ترامپ عکس این زن را با همسر سابقش اشتباه گرفته، اثبات می‌کند که ادعای او در این باره درست نیست که «کارول» از نوع زنانی نیست که برای او جذاب باشند. این پاسخی است که ترامپ وقتی این اتهام برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ مطرح شد، به آن داد. شکایت کارول یک شکایت حقوقی است و ترامپ در جلسه دادگاه شخصا شرکت نکرده است، اما دو هفته پس از آغاز رسیدگی، وکلای هر دو طرف گفتند به اظهارات خود پایان داده‌اند. وکلای ترامپ شاهدی هم به دادگاه احضار نکردند. دونالد ترامپ قبلا به خبرنگاران گفته بود ممکن است تعطیلات خود را که برای بازی گلف در ایرلند سپری می‌کند، نیمه تمام بگذارد و برای حضور در دادگاه به آمریکا برگردد. ترامپ به خبرنگاران گفت: «من زود برمی‌گردم، چون یک زن ادعایی کاملا بی‌اساس و اتهامی کاملا دروغ را مطرح کرده است.»

حکم اعدام حبیب فرج‌ا... چعب، ملقب به «حبیب اسیود» سرکرده گروهک تروریستی حرکة‌النضال و طراح اصلی حمله تروریستی به رژه نیرو‌های مسلح در سال 1397 که منجر به شهادت و زخمی شدن تعداد زیادی از شهروندان شد، صبح دیروز به اجرا درآمد.اسیود از سال 1384 (2005) سرکردگی گروهک تروریستی حرکةالنضال را تحت حمایت چندین سرویس جاسوسی از جمله موساد و ساپو (سرویس جاسوسی کشور سوئد) و بعضی کشور‌های منطقه به‌عهده گرفت. در نتیجه اقدامات تروریستی و خونبار این گروهک به‌سرکردگی حبیب اسیود، بیش از 450 نفر از شهروندان ایرانی شهید یا مجروح شده‌اند.حمله تروریستی به رژه نیرو‌های نظامی و انتظامی در 31 شهریورماه سال 1397 در شهر اهواز و کشتار بی‌رحمانه شهروندان مظلوم و بی‌گناه خوزستانی، توسط عناصر همین گروهک تروریستی انجام شد که اعضای این گروهک تروریستی رسماً مسئولیت آن را به‌عهده گرفتند. بیشترین تمرکز و فعالیت‌های این گروهک تروریستی به‌روی عملیات‌های تخریبی، ترور و بمب‌گذاری در منطقه جنوب غرب ایران به‌خصوص استان خوزستان، تلاش برای ناامن‌سازی این استان و در نهایت، ترغیب برای جداسازی آن از ایران بوده است.گروهک تروریستی حرکةالنضال به‌سرکردگی فرج‌ا... چعب عملیات‌های تروریستی مختلفی را برنامه‌‌ریزی و اجرا کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به بمب‌گذاری در فرمانداری اهواز در سال 84، بمب‌گذاری در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی (سازمان برنامه و بودجه) خوزستان در سال 84، عملیات بمب‌گذاری اداره مسکن و شهرسازی اهواز در سال 84، بمب‌گذاری در اداره محیط زیست اهواز در سال 84، بمب‌گذاری در خطوط انتقال نفت خوزستان، بمب‌گذاری در محور انتقال نفت اهواز ـ آبادان ـ ماهشهر، بمب‌گذاری در فرمانداری دزفول و آبادان در سال 84، برنامه‌ریزی برای بمب‌گذاری در دادگستری اهواز و حمله تروریستی به رژه نیرو‌های نظامی و انتظامی در 31 شهریور ماه سال 1397 در اهواز اشاره کرد.بمب‌گذاری در بانک سامان اهواز در سال 84، حمله مسلحانه به تأسیسات پمپاژ آب در یکی از روستا‌های شوشتر در سال 88، ترور یکی از شهروندان در یکی از روستا‌های شوشتر در سال 88 و به رگبار بستن وی و به آتش کشیدن خودروی شخصی او از جمله دیگر اقدامات تروریستی است که این گروهک تروریستی به‌سرکردگی چعب مرتکب شده است.آبان ماه 1399 بود که حبیب فرج‌ا... چعب توسط سربازان گمنام امام زمان(عج) در کشور ترکیه دستگیر شد.پس از دستگیری متهم، تکمیل تحقیقات و درنهایت صدور کیفرخواست، جلسات متعدد دادگاه با حضور متهم، وکلای وی و شکات و خانواده شهدای ترور برگزار شد.5 جلسه از جلسات دادگاه سرکرده گروهک تروریستی حرکة‌النضال در سال 1400 و 3 جلسه از آن در سال 1401 برگزار شد.اسیود که پیش از دستگیری ساکن کشور سوئد بود، با صراحت در دادگاه بر حضور آزادانه و طراحی برای عملیات‌های تروریستی علیه ایران، در این کشور و سایر کشور‌های غربی تأکید کرده بود. وی در تحقیقات قانونی در مراحل رسیدگی به پرونده در توضیح ارتباطات خود با سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی، به ارتباط با شخصیت‌های برجسته در سرویس اطلاعاتی موساد و سازمان سیا اقرار کرده و از ارتباط نزدیک با آن‌ها پرده برداشته بود.بر اساس اقاریر چعب، متهم درخصوص چت‌هایش با خانمی به‌ نام منال مسلمی (تبعه بلژیک) که از وی کشف شده، اقرار کرده که منال مسلمی تمام ارتباط‌ها را با رژیم صهیونیستی ترتیب می‌داده است. شخصی به ‌نام امیرا که فردی صهیونیستی ساکن آمریکا و اسرائیل است، به‌عنوان وکیل، کار‌های به‌اصطلاح حقوق‌بشری گروهک تروریستی حرکةالنضال را انجام می‌داد.حبیب اسیود همچنین به ارتباط خود از سال 2009 میلادی و دیدار با 2 نفر از افراد سازمان جاسوسی آمریکا اقرار کرده بود.بر اساس اقاریر متهم، وی برای شکل‌گیری فرقه تکفیری در خوزستان اقدامات متعددی را انجام داده بود و عناصر گروه حرکةالنضال از سال 75 به ‌دنبال جذب مردم منطقه به فرقه‌های تکفیری بوده‌اند.متهم در دادگاه صراحتاً اقرار کرده است که ترویج تکفیری‌گری ناشی از تصمیم اتاق فکر آن‌ها در یکی از کشور‌های منطقه بوده است.اسیود همچنین به ارتباط خود و گروهک تروریستی تحت ‌امرش با داعش   اقرار و آن را تشریح کرده بود.

گروه ورزش/ماجراهای عجیب دیدار پیکان و پرسپولیس تا دقایقی پیش از بازی ادامه داشت و سرانجام با ورود وزارت ورزش به موضوع، ورزشگاه آزادی که یک روز قبل برای میزبانی این بازی انتخاب شده بود، به صورت قطعی میزبان مسابقه شد. ماجرا از این قرار است که شورای تأمین استان تهران پس از کش و قوس‌های فراوان و در حالی که ابتدا قرار بود بازی در ورزشگاه پاس برگزار شود،  ورزشگاه آزادی را میزبان دیدار تیم‌های فوتبال پرسپولیس و پیکان تهران اعلام کرد. با این حال مدیریت مجموعه ورزشی آزادی صبح دیروز با ارسال نامه‌ای رسمی خطاب به کشوری فرد سرپرست سازمان لیگ فوتبال اعلام کرد که برگزاری بازی دو تیم به دلیل عملیات مرمت ورزشگاه امکان پذیر نیست!این در حالی بود که ۱۵ هزار بلیت برای حضور تماشاگران در ورزشگاه آزادی فروخته شده بود.  از سوی دیگر شورای تأمین استان تهران با ورود فوری به این ماجرا هرگونه تغییر محل بازی در فاصله چند ساعت مانده به آغاز این دیدار را غیر ممکن دانسته و خواستار رسیدگی و نامه نگاری‌های مرتبط باشگاه پیکان به عنوان میزبان بازی با ورزشگاه آزادی شد. از قرار معلوم بخشی از این موضوع به  دلیل پرداخت نکردن پول به مبلغ یک میلیارد و 200 میلیون تومان از سوی باشگاه پیکان بود. همچنین نامه نگاری‌های مرتبط با برگزاری این بازی در ورزشگاه آزادی از سوی مدیران پیکان انجام نشده بود تا عجیب‌ترین نحوه میزبانی از سوی این باشگاه در ورزشگاه آزادی در هاله‌ای از ابهام باشد. در نهایت با دخالت وزیر ورزش و جوانان و دستور او به مدیریت مجموعه آزادی، این ورزشگاه میزبان بازی حساس پیکان و پرسپولیس شد.
*****
بازی پرسپولیس و پیکان مثل دو بازی دیگر هفته بیست و هشتم راس ساعت 18 آغاز شد. اساس حملات پرسپولیس در نیمه اول، حرکت از جناح ها و بردن بازی به یک سوم دفاعی حریف و از آن جا پاسکاری به قصد نزدیک شدن به چارچوب بود، البته که چندباری هم شوت را در دستور کار قرار دادند.
کمی سرآسیمگی در پاس ها و زدن ضربات در چارچوب دیده می شد که این مسئله تا اواخر نیمه دوم هم ادامه داشت تا این که پریرا مهاجم برزیلی یک پنالتی برای سرخ ها گرفت و ترابی دقیقه ۸۰ ضربه پنالتی را به گل تبدیل کرد. این بازی چند بار به دلیل اعتراض بازیکنان و کادرفنی پرسپولیس متوقف شد اما نتیجه همان یک بر صفر باقی ماند تا پرسپولیس به امتیاز ۶۰ برسد و دوباره به صدر برگردد و نبرد قهرمانی داغ تر شود. در دو بازی دیگر گل گهر و نساجی مقابل آلومینیوم اراک و هوادار امتیاز از دست دادند تا سرنوشت بقا هم در دو هفته پایانی مشخص شود.

تابلو نتایج
گل گهر صفر  - آلومینیوم اراک یک
نساجی مازندران یک - هوادار یک
پیکان صفر - پرسپولیس یک

به نظر شما سریع‌‌ترین گاو خشمگین ایتالیایی کدام مدل است؟ در واقع خودروهای لامبورگینی به هیچ‌‌وجه سریع‌‌ترین خودرو‌های جهان نیستند و در نبرد با بوگاتی یا کونیگزگ حرفی برای گفتن ندارند. با این حال، نمی‌توان منکر صلابت و طراحی پرشکوه این محصولات در عین سرعت فوق‌العاده بالای آن‌ها شد. به ‌‌رغم این که در بخش سرعت رقبای زیادی برای خودروهای لامبورگینی وجود دارد، اما هیچ برندی نمی‌تواند در بخش طراحی خیره‌کننده و منحصربه فرد حتی به این شرکت نزدیک شود! به همین دلیل امروز قصد داریم به نقل از «گجت نیوز» به بررسی تعدادی از سریع‌‌ترین خودروهای تولید شده توسط لامبورگینی بپردازیم و مشخصات آن‌ها را با هم مقایسه کنیم. شما فکر می‌کنید سریع ترین لامبورگینی دنیا کدام مدل است؟ سنتاریو، کونتاش یا سیان؟

مدل وننو سریع ترین لامبورگینی تاریخ است که با طراحی عجیب و غریب و خیره‌کننده خود مرزهای طراحی خودروهای سوپر اسپرت را در نوردیده است. وننو را نمی‌توان به‌طور خاص یک خودرو نامید! چرا که ظاهر آن با لبه‌های اغراق‌آمیز و مسحورکننده، ترکیبی از خودروهای بتمن در فیلم‌های ابرقهرمانی و جت جنگی اف ۲۲ است! این خودرو در سال ۲۰۱۳ به مناسبت پنجاهمین سالگرد آغاز به کار برند لامبورگینی در نمایشگاه خودروی ژنو رونمایی شد. از زمان رونمایی این محصول تا به امروز کمتر خودرویی توانسته از لحاظ پیچیدگی طراحی و جلوه بصری با این خودرو رقابت کند. قیمت لامبورگینی وننو در سال ۲۰۱۳ رقم سرسام‌آور 3/3 میلیون دلار بود که با در نظر گرفتن تورم، معادل 2/4 میلیون دلار امروز است. در ازای پرداخت این رقم باورنکردنی شما سوار بر یک هیولای ۷۵۰ اسب بخاری خواهید شد که قادر است ظرف تنها 8/2ثانیه از سرعت صفر به ۶۰ مایل برسد. همچنین با ثبت رکورد سرعت 221 مایل بر ساعت، (356 کیلومتر بر ساعت) به‌راحتی عنوان سریع ترین و دیوانه‌کننده‌ترین خودروی تولید شده توسط لامبورگینی را از آن خود می‌کند.

خودروهای مهم و تاثیرگذار لامبورگینی معمولا در تعداد محدود طراحی و ساخته می‌شوند. مدل سنتاریو هم از این موضوع مستثنا نیست؛ چرا که این برند ایتالیایی در سال ۲۰۱۷ به مناسبت بزرگداشت صدمین سالگرد تولد بنیان گذار برند لامبورگینی یعنی فروچیو لامبورگینی، 20 مدل کوپه و 20 مدل رودستر این خودرو را تولید و روانه بازار کرد. سنتاریو همانند بسیاری از مدل‌های پریمیوم و جدید لامبورگینی از یک موتور 5/6 لیتری تنفس طبیعی با موتور V12 استفاده کرده و قدرت 759 اسب بخاری دارد. لامبورگینی ادعا می‌کند که حداکثر سرعت مدل سنتاریو به ۲۱۷ مایل بر ثانیه می‌رسد. (برای تبدیل به کیلومتر بر ساعت کافی است عددهای این گزارش را ضربدر 6/1 کنیم، به‌‌طور مثال سرعت سنتاریو می‌‌شود حدود 350 کیلومتر بر ساعت) در کنار موتور قدرتمند و خشن این خودرو، طراحی شگفت‌انگیز و بسیار تهاجمی آن و استفاده از فیبر کربن در طراحی بدنه هم در رسیدن به این سرعت موثر است. سنتاریو همچنین به‌خاطر ظاهر بسیار خشن و تهاجمی خود در میان خودروهای لامبورگینی مشهور است.

لامبورگینی روئلتو نخستین خودروی تمام هیبریدی با لوگوی گاو خشمگین است که 10 سال پس از خودروی سنت‌شکن فراری لافراری رونمایی شد. به‌‌رغم این‌‌که روئلتو، کمی دیر به عرصه خودروهای سوپر اسپرت تمام هیبریدی وارد شد، اما محصولی بسیار قدرتمند و گردن‌کلفت است که تمامی رقبایش را به چالش می‌کشد. سه موتور الکتریکی به کار رفته در این خودرو در کنار موتور 5/6لیتری V12 تنفس طبیعی این هیولا در مجموع قدرت 1001 اسب بخاری تولید می‌کنند. مشخصات دقیق فنی این خودرو هنوز به طور رسمی اعلام نشده؛ چرا که تولید انبوه آن به‌طور کامل انجام نشده است. همچنین مصرف بنزین این خودرو دیگر نقطه ابهام آن به شمار می‌رود. البته اگر یک لامبورگینی را برای مصرف انرژی بهینه‌اش خریداری کنید، احتمالا خیلی سریع از خرید خود پشیمان خواهید شد! بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط لامبورگینی، این خودرو قادر است ظرف تنها 5/2 ثانیه از حالت سکون به سرعت ۶۰ مایل بر ساعت برسد. روئلتو همچنین با رسیدن به بیشینه سرعت ۲۱۷ مایل بر ثانیه دقیقا با رکورد حداکثر سرعت لافراری برابری می کند و در میان سریع ترین لامبورگینی‌‌های تاریخ هم قرار می‌گیرد. با این که فراری نخستین ابرخودروی هیبریدی دنیا را رونمایی کرد اما روئلتو نشان داد که نبرد همچنان ادامه خواهد داشت.

در حالی‌‌که روئلتو عنوان نخستین خودروی هیبریدی کلاسیک لامبورگینی را یدک می‌کشد، اما سیان اف کی پی ۳۷ نخستین خودروی هیبریدی خفیف این برند به شمار می‌رود. در این خودرو به جای استفاده از باتری برای تامین انرژی موتورهای الکتریکی از خازن‌های بسیار بزرگ استفاده می‌شود که قادرند به یک باره مقدار زیادی انرژی را به موتور الکتریکی آن منتقل کنند. طراحی سیان، نوک‌تیزتر از تمامی خودروهای لامبورگینی در سال‌های اخیر است و به‌گونه‌ای انجام شده که لبه‌های دو طرف کاپوت خودرو به‌طور خودکار باز می شود و هوا را به داخل موتور می‌کشد. همانند دیگر مدل‌های اخیر لامبورگینی، سیان اف کی پی 37 هم از یک موتور 6500 سی سی تنفس طبیعی V12 استفاده می‌کند. علاوه بر این، به‌نظر می‌رسد طراحی نوک‌تیزتر این خودرو باعث ارتقای عملکرد آیرودینامیکی آن و در نتیجه شتاب‌گیری سریع‌تر و حداکثر سرعت بالاتر شده است. حداکثر سرعت این مدل به بیش از ۲۲۰ مایل بر ثانیه می‌رسد (معادل 354 کیلومتر بر ساعت) که آن را علاوه بر پیشرفته‌ترین، به یکی از سریع ترین خودروهای این شرکت تبدیل می‌کند. بد نیست بدانید که کلمه سیان در یکی از گویش‌های زبان ایتالیایی به معنای صاعقه است! 

مدل کونتاش ال پی آی 4-800 ادای احترامی به یکی از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین ابرخودروهای دهه 70 و 80 اروپا، یعنی لامبورگینی کونتاش است و در طراحی آن از همان چراغ‌های ذوزنقه‌ای، در‌های قیچی مانند و زاویه‌های تیز مدل کونتاش اصلی استفاده شده است. این خودرو که به ادعای خود لامبورگینی طراحی تهاجمی‌تری نسبت به مدل اورجینال دارد، در تعداد بسیار محدودی تولید شده؛ به‌طوری که تنها ۱۱۲ عدد از آن ساخته و روانه بازار شده است.به طور طبیعی برای بزرگداشت خودرویی افسانه‌ای مثل کونتاش نیاز به دستیابی به یک عملکرد فنی خارق‌العاده خواهد بود. مدل Countach LPI 800‌‌-4 دقیقا موفق به دستیابی به این مهم شده و قادر است ظرف تنها 8/2ثانیه از حالت سکون به سرعت 60 مایل بر ثانیه برسد. این خودرو همچنین از همان موتور V12 با حجم 5/6 لیتری به کار رفته در اونتادور بهره برده و قادر به تولید ۸۰۰ اسب بخار قدرت است. به لطف این موتور بسیار قدرتمند، حداکثر سرعت مدل جدید کونتاش به ۲۲۱ مایل بر ساعت (356 کیلومتر بر ساعت) می‌رسد که آن را به دومین خودروی لامبورگینی سریع در تاریخ تبدیل می‌کند.

  دهه شصتی‌ها و حتی بزرگ‌تر از آن‌ها، حتما بازی «تتریس» را می‌شناسند. همان بازی رایانه‌ای محبوبی که به خانه‌سازی معروف بود و باید قطعات آجرمانند را که از آسمان پایین می‌آمدند، طوری روی هم می‌چیدیم که یک یا چند ردیف کاملا پر و حذف شود. در این دورانی که انواع بازی‌های رایانه‌ای با گرافیک و راهبرد‌های چشمگیر و خیره‌کننده وجود دارند، شاید یادکردن از تتریس برای نسل جدید نکته خاصی نداشته و خسته‌کننده باشد، ولی تتریس به عنوان پادشاه بازی‌های پازلی، در دل تمام گیمرهای جهان جا دارد. این بازی که حدود 40 سال پیش ساخته شده است، ابتدا روی رایانه‌های شخصی و سپس روی کنسول‌های ایستاده فروشگاهی و بعد هم توسط کنسول‌های دستی یا به قول معروف آتاری دستی‌ منتشر شد. در این پرونده نگاهی داریم به تاریخچه ساخت این بازی و روند پر مخاطره خارج شدن امتیازش از شوروی و انتشار آن در جهان. همچنین مرور مختصری خواهیم داشت بر فیلمی که امسال براساس ماجرای تولید این بازی ساخته شده و توجه تماشاگران و منتقدان را جلب کرده است. اگر شما هم مثل ما با این بازی خاطره دارید یا می‌خواهید درباره این بازی جذاب بیشتر بدانید، پرونده امروز زندگی‌سلام را از دست ندهید.

مرحله اول داستان تولد تتریس
بازی ممنوع!
در سال ۱۹۸۴ میلادی، جنگ سرد بین دو ابرقدرت دنیا یعنی آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بالا گرفته و اختلاف نظرهای اقتصادی و سیاسی باعث ایجاد تنش میان این دو کشور شده بود. ایالات متحده رشد اقتصادی بی‌سابقه‌ای را تجربه می‌کرد اما در اتحاد جماهیر شوروی وضعیت اقتصادی راکد بود و قیمت نفت که اقتصاد کشور به آن وابسته بود، افت شدیدی داشت. شوروی برای به‌دست آوردن برتری در زمینه فناوری، دانشمندان زیادی را استخدام کرده بود و قصد داشت با نمایش فناوری‌های روز، جوان‌ترها را هم به فعالیت در این عرصه علاقه‌مند کند. به این ترتیب «الکسی پاژیتنوف» 17 ساله با وسیله‌ای به نام «رایانه» آشنا می‌شود. الکسی مدرک کارشناسی در رشته ریاضیات کاربردی می‌گیرد و در یک مرکز دولتی استخدام می‌شود. به مرور این مهندس جوان از کار یکنواخت اداری خسته می شود و دست به ساختن یک بازی می‌زند. این بازی با سیستم ساده‌ای مبنی بر‌ قراردادن اشکال مختلف در کنار یکدیگر، به طوری که تمام یک ردیف پر شود، ساخته شده بود. همین قانون ساده میلیون‌ها نفر را از هر سن و جنسی جلوی رایانه و تلویزیون میخ‌کوب می کرد و به رقابت وامی‌داشت. این بازی در هفته اول ساخت در سراسر اتحادیه جماهیر شوروی منتشر شد. مدتی پس از انتشار، الکسی متهم شد که کارمندان ادارات دولتی را از کار و زندگی انداخته است. برای همین دستور داده شد این بازی از روی همه سیستم‌های اداره‌ها و سازمان‌ها پاک شود تا کارمندی سرگرم بازی تتریس نشود! تتریس به اندازه‌ای طرفدار پیدا کرد که شرکت‌های بسیاری شروع به ساخت نمونه‌های مشابهی از آن‌ برای تمام پلتفرم‌های بازی، تلویزیون‌ها، تلفن‌ها و بسیاری وسایل دیگر کردند. تعداد بازی‌های ساخته‌شده بر اساس تتریس تا حدی زیاد است که هیچ‌کس نمی‌تواند آمار دقیقی از آن ارائه بدهد. تا امروز بیش از 170 میلیون از نسخه‌های مختلف بازی تتریس به‌طور قانونی فروخته شده و این بازی مقام هفتم را میان پرفروش‌ترین بازی‌های تاریخ از آن خود کرده است.

مرحله دوم   ماجرای عجیب انتشار تتریس
کاگ‌ب، گورباچف، ژاپن و آمریکا؛ بازیگران جهانی شدن این بازی
تتریس سخت‌ترین، اعصاب خردکن‌ترین، چالش برانگیزترین و البته محبوب‌ترین بازی دنیاست که بیشترین تعداد فروش، کپی و دانلود را در رکوردهای جهانی گینس داشته است. یک بازی روسی که در سال ۱۹۸۴ میلادی ساخته شد و 4 سال پس از انتشار اولیه، توسط کنسول دستی نینتندو جهانی شد. فیلم «تتریس» محصول 2023 روایت هیجان‌انگیز و دیدنی خروج این بازی از شوروی و انتشارش در دنیاست. طی چند سال بعد از اختراع بازی، شرکت‌های مختلفی در سراسر دنیا درگیر دعواهای حقوقی برای در اختیار گرفتن حق امتیاز این بازی بودند. دعوایی که در نهایت با پیروزی شرکت نینتندو به پایان رسید. شخصیتی که توانست این پیروزی را نصیب نینتندو کند، «هنک راجرز» بود؛یک بازی‌ساز اهل آمریکا که جذابیت فوق‌العاده بازی تتریس را خیلی زود شناسایی کرده بود. در فیلم می‌بینیم هنک راجرز (با بازی تارون اگرتون) برای به دست آوردن حق امتیاز بازی با روادید تفریحی به شوروی سفر می‌کند و در آن‌جا با گذشتن از هزارتوی پیچیده حزب کمونیست و کاگ‌ب و توطئه‌ها و مسائل سیاسی شوروی، سرانجام به هدفش دست پیدا می‌کند. فیلم براساس واقعیت است و داستان هنک را روایت می‌کند که در یک نمایشگاه بازی‌های رایانه‌ای با بازی تتریس آشنا می‌شود و همه سرمایه و زندگی‌اش را روی خرید امتیاز این بازی می‌گذارد. در حالی که الکسی پاژیتنوف، یعنی سازنده بازی هم به دلیل نفوذ دولت، اختیاری روی واگذاری امتیاز بازی‌اش به هنک ندارد. در طول فیلم شاهد نزاع‌ها و مشاجره هایی برای کسب امتیاز تتریس بین شرکت‌ها و کشورهای مختلف هستیم تا سرانجام هنک می‌تواند این بازی را از دیوار آهنین شوروی به همه جهان عرضه ‌کند. شاید دقایق ابتدایی فیلم شبیه فیلم های مستند باشد، اما کم‌کم با ریتم سریعش نبض بیننده را در دست می گیرد و لحظه به لحظه هیجان و علاقه مخاطب را بیشتر می‌کند. هرچند برای جذاب شدن فیلم، یک سری بخش‌های جاسوس‌بازی، اکشن، رمانتیک و کمدی هم به آن اضافه شده تا هیجان و جذابیت بیشتری به ماجرا بدهد. با این‌همه بعد از دیدن فیلم «تتریس» با روند خرید و انتقال امتیاز این بازی و انتشار آن در دنیا آشنا می شوید و هوس می‌کنید این بازی را دانلود و یک دست بازی کنید!

مرحله سوم عاقبت سازنده و منتشرکننده تتریس
یک دوستی پایدار و پر سود در سایه تتریس
تا پایان سال ۱۹۸۹ پاژیتنوف که هنوز به کار در آکادمی علوم روسیه اشتغال داشت و صاحب دو فرزند شده بود، هیچ درآمدی از بازی تتریس گیرش نیامده بود. در سال ۱۹۹۱ سرانجام بخت به او روی آورد. هنک راجرز که دوستی دیرینه‌ خود با پاژیتنوف را از یاد نبرده بود، تصمیم می‌گیرد به یاری رفیقش بشتابد. به این ترتیب با حمایت راجرز، پاژیتنوف به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت و در آن‌جا شرکت نرم‌افزاری خود را راه‌اندازی می‌کند. در سال ۱۹۹۵ تاریخ قرارداد بازی تتریس به سر می‌آید و به این ترتیب الکسی پاژیتنوف هم می‌تواند سهم خود از  فروش بازی را به‌دست آورد. در آن سال سازمان دولتی «الورگ» در روسیه(که تتریس در آن ساخته شد) به شرکتی خصوصی تبدیل می شود و 50 درصد از امتیاز بازی تتریس را می‌خرد. از طرف دیگر هنک راجرز و الکسی پاژیتنوف شرکتی با نام تتریس تشکیل می‌دهند و 50 درصد باقی‌مانده از امتیاز بازی تتریس را خریداری می‌کنند. این‌گونه می‌شود که بعد از گذشت 13 سال سرانجام الکسی پاژیتنوف برای اولین‌بار درصدی از فروش بازی را که خالقش بود ، دریافت می‌کند. پاژیتنوف در سال ۱۹۹۶ به شرکت مایکروسافت می‌پیوندد و در زمان فعالیت در آن شرکت چندین بازی پازل دیگر مانند بازی هگزیک (Hexic) طراحی می‌کند که هیچ‌کدام به موفقیت بازی تتریس نزدیک هم نمی‌شوند. پاژیتنوف در سال ۲۰۰۵ شرکت مایکروسافت را ترک می‌کند و اکنون در سیاتل آمریکا سکونت دارد و روی پروژه‌های شخصی کار می‌کند. او همچنان صاحب امتیاز بازی تتریس است و درصدی از فروش این بازی را دریافت می‌کند. هنک راجرز هم که بیشترین تلاش را برای جهانی کردن بازی تتریس انجام داد، در سال ۱۹۹۶ شرکت بلوپلنت‌سافت‌ور را راه‌اندازی کرد. این شرکت درواقع شریک تجاری شرکت تتریس به‌حساب می‌آید و بر فعالیت‌های مرتبط با خرید و فروش امتیازات بازی و مدیریت آن نظارت دارد. در سال ۲۰۰۷ راجرز بنیاد بلو‌پلنت را با هدف پایان بخشیدن به استفاده از سوخت‌های فسیلی در دنیا راه‌اندازی کرد. این دو مهندس که تتریس را جهانی کردند، هنوز دو دوست صمیمی یکدیگر هستند.

مرحله آخر  دانستنی‌هایی درباره تتریس
اعتیاد به این بازی؛ از زمین تا فضا
تتریس را می‌توان روی ضعیف‌ترین رایانه ها هم اجرا کرد به طوری که همیشه از آن به عنوان نمونه‌ای موفق برای برتری گزینه «بازی» بر گزینه «گرافیک» یاد می‌شود. در این بازی شما با کنترل بلوک‌هایی با اشکال مختلف 4تایی، خطوطی افقی و کامل از آن‌ها می‌سازید. سرعت اضافه شدن این بلوک‌ها رفته‌رفته زیادتر می‌شود به طوری که کامل‌ کردن جاهای خالی برای بازی‌کننده به‌مرور دشوارتر می‌شود. این بازی به شدت اعتیادآور است و همین موضوع آن را تا این اندازه محبوب و جاودانه کرده است.

واژه تتریس از ترکیب لغت یونانی تترا (Tetra) به معنای عدد 4، به اضافه ورزش مورد علاقه‌ پاژیتنوف یعنی تنیس، به‌دست آمده است. جالب است بدانیم تتریس اولین بازی ویدئویی است که به فضا فرستاده شد.
هنک راجرز که به سودآوری تتریس ایمان داشت، سراغ رئیس شرکت نینتندو یعنی هیروشی یامائوچی می‌رود تا بلکه وی راهی برای فروش بیشتر بازی در ژاپن پیش‌ رویش بگذارد. یامائوچی که تتریس نظرش را جلب کرده بود، بازی را در اختیار یکی از طراحان شرکتش قرار می‌دهد. چند روز بعد یامائوچی نظر طراح را درباره بازی می‌پرسد و او می‌گوید: «بازی خوبی است، چون حسابدارها و منشی‌های شرکت هم به آن معتاد شده‌اند!» به این ترتیب رئیس شرکت نینتندو می‌پذیرد که فروش تتریس در ژاپن را به عهده گیرد.
 رئیسِ الکسی پاژیتنوف یک نسخه از بازی را در اختیار همکارانش در انستیتوی علوم رایانه ای SCKI در بوداپستِ مجارستان قرار می‌دهد. در آن زمان و در میان کشورهای غربی، مجارستان نزدیک‌ترین شباهت را به وضعیت زندگی در جماهیر شوروی داشت. مکعب روبیک که در سال ۱۹۷۴ توسط فردی مجارستانی با نام «ارنو روبیک» ساخته شده بود، یکی از سرگرمی‌های اصلی مردم در کشور مجارستان بود. بعد از ورود تتریس به آن کشور، این بازی سرگرمی اصلی مردم مجارستان می‌شود و به این ترتیب بازی تتریس راه خود را به سرزمین‌های غربی باز می‌کند.
 موسیقی تتریس یکی از مهم‌ترین و اعتیاد‌آورترین بخش‌های این بازی و یکی از آشناترین و خاطره‌انگیزترین موسیقی‌های دنیای بازی است. موسیقی اصلی بازی Korobeiniki نام دارد که یک موسیقی محلی روسی است. این موسیقی بیش از 100 سال‌ پیش از عرضه‌ تتریس ساخته شده بود که با مطرح شدن تتریس و شهرت جهانی آن، رمیکس‌های مختلفی از آن اجرا و منتشر شد.
 بازی تتریس در بیش از 30 مطالعه علمی برای بررسی آثار آن بر کارایی مغز، درمان تنبلی چشم، کنترل رژیم غذایی و دیگر هوس‌های انسانی استفاده شده است. دانشمندان اعلام کرده‌اند بازی کردن تتریس به‌صورت مداوم می‌تواند به عملکرد مغز کمک به‌سزایی کند. هرچند نشستن پای بازی تتریس برای مدت زمان طولانی ممکن است فکر شخص را درگیر کند و حتی در وقت استراحت هم خواب تتریس ببیند!
 بازی‌ها ممکن است تاثیر مختلفی روی مغز انسان بگذارند. یکی از این آثار اثبات‌شده «اثر تتریس» (Tetris Effect) است. اثر تتریس که دانشمندان نام آن را از همین بازی محبوب و اعتیادآور گرفته‌اند، نتیجه تکرار یک کار برای مدت زمان طولانی است. فرد پس از اتمام بازی یا یک فعالیت تکراری، آن را در دنیای واقعی هم حس خواهد کرد. برای مثال در باره تتریس، فرد اشیای واقعی را مانند بلوک‌های تتریس می‌بیند و در ذهن خود به دنبال راه‌های مناسب برای چیدن آن‌ها می‌گردد.
 پاژیتنوف تتریس را براساس یک بازی محبوب‌ به نام پنتامینو ساخت. او برنامه نسخه اولیه از بازی خود را تنها در شش روز نوشت و نامش را «مهندسی ژنتیک» گذاشت. هدف بازی ساده و واضح بود: قطعات را جوری درکنار هم بچینید که کلِ فضای یک مستطیل را پر کند. البته فقط یک مشکل وجود داشت؛بازی بی‌نهایت حوصله‌سربر بود و به محض این که بازیکن برای اولین‌بار به راه‌حل می‌رسید، دیگر دلیلی برای تکرار بازی وجود نداشت!

منابع این پرونده: tetris.com، زومجی، فرارو و ...