هیچ چیز در دنیا نمیتواند مثل بازی و ورزش هیجانانگیز باشد، حالا فکر کنید رشتهای وجود داشتهباشد که هم ورزش و مهارت باشد، هم بازی و خوشگذرانی. «کبدی»، همان ورزش رویایی است که همه اینها را با هم دارد. این رشته با منشأ بومی و محلی، تاریخچه دور و درازی دارد؛ با اینکه چندسالی است که بهصورت جدی وارد شاخههای ورزشی شده اما همیشه در کشورهای آسیایی مثل ایران و هند و پاکستان طرفدار داشتهاست. دو تیمِ 12 نفره (هفتنفر توی زمین و پنج نفر، رزرو) در دو نیمه 20 دقیقهای نفسگیر، درحالیکه مرتبا عبارتِ «کبدی کبدی» را تکرار میکنند، با انجام حرکات حمله و دفاع و جابه جایی باید بتوانند با لمس یا گرفتن یار تیم مقابل امتیاز بهدست بیاورند. حالا که کمی با این ورزش جالب آشنا شدید، وقتش رسیده با چند کبدیکار نوجوانِ کاردرست آشنا شوید. «زهرا عابدی»، «زهرا نادرینژاد»، «فاطمه معلمی» و «آیناز فرزانهفر» 15 ساله که همگی تجربه چندینبار پیروزی در مسابقات کشوری دارند و با تیم کبدی استان همین چندروز پیش در رده سنیِ نوجوانان مسابقات کشوری کبدی، قهرمان شدند و به این مناسبت، مهمان این هفته جوانه هستند.
ورزشی برای دوست داشتنِ آدمها
از شدت عشق و علاقه «زهرا عابدی» به رشتهاش هرچه بگویم، کم است. خودش توضیح میدهد: «من عاشق کبدیام، چون به من همدلی و دوست داشتن آدمها را یاد داد. از کلاس چهارم دبستان ورزش میکنم اما دو سالی هست که بهصورت حرفهای کبدی کار میکنم و به خاطر وجود مسئولان هیئت و مربی خوبی که داریم، روز به روز بیشتر عاشقاش میشوم. کبدی یک بازی چندوجهی مهیج و تقریبا شبیه «راگبی» است. من برای این رشته خیلی سختی کشیدم چون خانوادهام در ابتدا راضی نبودند، یک سالونیم سختی کشیدم و بالاخره وقتی به تیم ملی دعوت شدم، آنها هم راضی شدند.
حالا با خیال راحت به ورزش مورد علاقهام میپردازم. روزهای اول خانوادهام به من میگفتند آخر این چه جور رشتهای است! من همان موقع به خودم قول دادم تمام تلاشم را بهکار بگیرم و حالا این نتیجهاش است که خانواده به من افتخار میکنند و خداراشکر راضیام!»
تروفرزها بفرمایید کبدی!
«آیناز فرزانهفر» سرماخورده بود اما طوری برای بازی هیجان داشت که فقط از یک ورزشکار واقعی و اصیل برمیآید. آیناز درباره رشتهاش میگوید: «کبدی شاید در نگاه اول یک بازی شبیه همان زو باشد اما واقعیت این است که این رشته گروهی کلی شور و انرژی به شما منتقل میکند، جَو آن کاملا دوستانه و صمیمی است؛ چون چیزی که باعث موفقیت در این رشته میشود، همدلی و همکاری است. کبدی، ورزشی مخصوصِ چابکها و بانشاطهاست. من هم مثل بچهها و احتمالا مثل خیلیهای دیگر، اوایل که به واسطه معلم ورزشمان با این رشته آشنایی پیداکردم، با مخالفت مواجه شدم. پدرم اصلا موافق این رشته نبود اما خدا را شکر کمکم راضی شد و حالا همهچیز خوب است».
راهی برای قویتر کردن جسم و ذهن
«زهرا نادرینژاد» عاشق فضای صمیمی است که میان هم تیمیهایش برقرار است، او میگوید: «من هم نزدیک دو سال است که به تیم ملحق شدهام. قبل از اینکه وارد این رشته بشوم عشق اول و آخرم «والیبال» عزیز بود. بعد به واسطه معلم ورزش و پدرم با این رشته آشنا شدم. آنها معتقد بودند کبدی بیشتر از والیبال به من کمک خواهد کرد و همینطور هم شد؛ کبدی شاید یک ورزش ساده به نظر برسد اما پر از آموزشهای اخلاقی و هیجان است. بهخاطر همین ویژگیها و البته شور و هیجانش است که بیخیال والیبال شدم. در این رشته اعتمادکردن و روحیه گروهی داشتن را یاد میگیرید، همچنین قدرت بدنی و فکریتان بالا میرود و بهراحتی از پس مسائل سخت برمیآیید».
تیمِ خفنها
نوبتی هم که باشد، نوبت کاپیتان تیم کبدی است؛ «فاطمه معلمی» که از آن کاپیتانهای کاریزماتیک و باحال است و همه دوستش دارند، شاید برای همین است که تیمشان پشت سر هم مقام میآورد. نظر او درباره رشتهاش این است: «من قبل از شروع این رشته، والیبال و دوومیدانی کار میکردم و راستش اصلا از کبدی خوشم نمیآمد. اما کمکم با اصرارهای دوستم با این رشته آشنا شدم و حالا دیگر تمام وجودم شیفتهاش شدهاست. روزهای اولی که وارد این رشته شدهبودم، هیئت کبدی تیم نوجوانان نداشت اما کمکم این تیم را تشکیل دادیم و خیلی زود هم پیشرفت کردیم. ما اولین تیم نوجوان کبدی بودیم و در اولین مسابقه توانستیم مقام سوم کشوری را به دست بیاوریم. کبدی خلاف تصور خیلیها، واقعا فراتر از بازی است؛ برای همین هم بهش «کشتی هفت نفره» میگویند چون بعضی حرکاتش مثل «کمرگیری» و «خمگیری» مشابه فنهای کشتی است. برای من هم در ابتدای ورودم به این رشته، سختگیریهایی بود اما حالا اوضاع بهتر است».
کبدی با منشأ بومی و محلی، تاریخچه دور و درازی دارد؛ با اینکه چندسالی است که بهصورت جدی وارد شاخههای ورزشی شده اما همیشه در کشورهای آسیایی مثل ایران و هند و پاکستان طرفدار داشتهاست. دو تیمِ 12 نفره در دو نیمه 20 دقیقهای نفسگیر، درحالیکه مرتبا عبارتِ «کبدی کبدی» را تکرار میکنند، با انجام حرکات حمله و دفاع و جابه جایی باید بتوانند با لمس یا گرفتن یار تیم مقابل امتیاز بهدست بیاورند