محمد حقگو
economic@khorasannews.com

 حدود 5 سال از طرح دولت دوازدهم برای مسکن با عنوان اقدام ملی و حدود سه سال از طرح بزرگ مسکن دولت سیزدهم با عنوان نهضت ملی مسکن می گذرد. با این حال، روند کند تکمیل این پروژه ها و روند تند تورم (به رغم کاهش تدریجی آن) به مثابه دو لبه تیغ پیش روی متقاضیان مسکن قرار گرفته و امکان جاماندن آن ها از طرح مسکن را افزایش داده است.به عنوان نمونه خبرگزاری دولت سوم شهریورماه از یکی از پروژه های موفق «نهضت ملی مسکن» در بیرجند گزارش کرده که از آذر 1401 شروع شده و قرار بوده واحدها دو ساله تحویل داده شوند. مردم بیش از 510 میلیون تومان در این مدت پرداخت کرده اند، اما هم اینک گفته شده که واحدها با تاخیر 6 ماهه تحویل خواهند شد ضمن این که می بایست مردم در مدت کوتاهی بیش از 240 میلیون تومان دیگر بپردازند.در نمونه ای دیگر، برخی از متقاضیان «اقدام ملی مسکن» در خراسان رضوی، هنوز واحدهای خود را تحویل نگرفته اند و در شرایطی که در اوایل طرح گفته می شد آورده اولیه این طرح چیزی حدود 100 تا 150 میلیون تومان است، این متقاضیان حدود 300 میلیون تومان پرداخت کرده اند و در عین حال هنوز هیچ تصویری از اتمام پروژه و مبالغی که باید در ادامه بپردازند نیز به آنان داده نشده است.
همه این موارد در شرایطی است که گفته می شود مبلغ وام این طرح ها قرار است تا 800 میلیون تومان نیز افزایش یابد، اما پرداخت اقساط این وام (با مبلغ بیش از 10 میلیون تومان به روش ساده) خود، معضل مضاعفی است که پیش روی متقاضیان مسکن قرار گرفته است.در این شرایط سوال اصلی این جاست که دولت چهاردهم با توجه به چه تجربیاتی از طرح های مسکن در سال های اخیر تکلیف قانونی ایجاد سرپناه برای مردم را پیش خواهد برد؟ در پاسخ به این سوال می توان به 4 مورد مهم زیر اشاره کرد:
1- لزوم کاهش حداکثری ابهام طرح ها برای متقاضیان: دو طرح مسکن نام برده به رغم ارزشمند بودن اقدام دولت در اوج ناتوانی نظام بازار برای تامین مسکن مردم، تصویر خوبی را در ذهن مردم تاکنون به جا نگذاشته است. چرا که در این مدت، تمام ریسک ناشی از به طول انجامیدن پروژه یا شوک های تورمی به مردم منتقل شده و از سوی دیگر امکان نظارت شفاف و آسان مردم بر پروژه ها و نیز اعمال حقوق ابتدایی نظیر مشخص بودن پروژه ثبت نامی را برای مردم میسر نکرده است. لذا اصلاح این طرح ها و نیز در نظر گرفتن این نکته برای طرح های بعدی مسکن ضروری است.  (چنین موضوعی مورد تاکید مرکز پژوهش های مجلس در گزارش 19969 نیز قرار گرفته است.)
2-خطای رفتن به سوی تحریک تقاضا: دولت و مجلس در حالی افزایش قدرت خرید مردم از طریق نظام بانکی را هدف گذاری کردند که توان این نظام در تامین چنین طرح هایی پیشتر توسط چرخه های ناکارآمد متعدد (ناشی از همه آن چه موجب ناترازی بانک ها شده است) تحلیل رفته است. در چنین شرایطی، می توان گفت تغییر جهت طرح های مسکنی از تحریک تقاضا به سوی تسهیل در  عرضه کارآمدتر خواهد بود. تجربه های اخیر نهضت ملی مسکن نشان داد که بازکردن قفل زمین و ارائه زمین های 99 ساله برای ساخت و ساز توسط خود مردم، می تواند روزنه های امیدبخشی را در این طرح بگشاید. در ادامه نیز می توان این تسهیل گری را از طرقی نظیر ایجاد امکان ساخت چند واحد در قطعات برای جلب مشارکت سازندگان و پایین آوردن یا حذف هزینه های ساخت یک واحد برای متقاضیان، پیگیری راهبرد «مسکن در استطاعت» برای متقاضیانی که توان مالی زیادی برای ساخت واحد در زمین تخصیص یافته ندارند و ... ادامه داد.
3- مجهول و مهجور ماندن فناوری های نوین: نقد مهمی که به نهاد دولت وارد است این است که چرا صنعتی سازی و استفاده از فناوری های نوین، ایمن و سریع ساخت و ساز را تاکنون اجرایی یا پیگیری نکرده یا گسترش نداده است؟ در این مدت بارها سخن از ورود سازندگان خارجی به کشور شد. اما نه خبری از انتقال فناوری توسط این شرکت ها شد و نه در داخل کشور گزارش هایی مبنی بر به کارگیری توان شرکت های دانش بنیان در سطح گسترده به گوش رسید.
4-ملاحظات اجرای طرح های عمرانی در پیک های تورمی: نکته پایانی را می توان عبرتی برای دولت در ادامه طرح های مسکن یا طرح های دیگر عنوان کرد. دو طرح اقدام ملی و نهضت ملی مسکن در شرایطی کلید خوردند که تورم بالا دامنگیر اقتصاد شده بود. اگر به طور سرانگشتی، میانگین ساده نرخ تورم این سال ها را در نظر بگیریم، به عددی بیش از 40 درصد می رسیم. نرخی که به عنوان مثال می تواند هزینه های هر پروژه ای را (با فرض افزایش همپای تورم) در سه سال، به سه برابر برساند و از سوی دیگر تامین آورده اولیه را برای اقشار متوسط و ضعیف بیش از پیش سخت تر کند. برای همین باید گفت پیاده سازی پروژه های مهمی نظیر مسکن حمایتی در شرایط تورمی، چابکی و ملزومات خاص خود را طلب می کند. این در حالی است که به نظر می رسد نظام بوروکراسی دولت، توان و چابکی لازم برای تکمیل این طرح ها در مدت زمان کوتاه را نداشته است. آمارها نشان می دهد تاکنون تنها برای حدود 2.6 میلیون واحد، تامین زمین انجام و 500 هزار واحد تحویل مردم شده است. البته با توجه به گزارش مرکز پژوهش ها از ادغام دو طرح اقدام ملی و نهضت ملی مسکن، باز معلوم نیست آیا همه این 500 هزار واحد مربوط به نهضت ملی مسکن است یا خیر؟
در مجموع لزوم اقدام جدی دولت چهاردهم برای درآمدن طرح نهضت ملی از وضعیت کنونی وجود دارد. تعیین تکلیف هر چه سریع تر انتصابات، افزایش میزان تسهیلات و تعیین اقساط آن و سایر نکاتی که در بالا نیز به آن اشاره شد برای جلوگیری از تضییع هر چه بیشتر حقوق مردم در این زمینه ضروری است.


 

 با یک دست دخترش را نوازش می‌کند و با دست دیگر، دوربین را برای ثبت لحظات بازی فینال جام باشگاه‌های والیبال آسیا، تنظیم می کند و عکس‌هایش را پشت سر هم می‌گیرد. لحظه‌ای آرام و قرار ندارد. تمام بازی را ایستاده تماشا می‌کند تا لحظه‌ای نباشد که لنز دوربینش از آن، جا بماند. بازی هم به اوج حساسیت خود رسیده است. دو تیم ایرانی یعنی فولاد سیرجان و شهداب یزد به دیدار نهایی جام باشگاه‌های والیبال آسیا رسیدند تا تکلیف قهرمان را مشخص کنند. هنوز بازی تمام نشده که ویدئویی از این خبرنگار سیرجانی که در ورزشگاه هم مادری می‌کند و هم عکاسی، در شبکه‌های اجتماعی پربازدید می‌شود. او که خودش عکاس و به دنبال سوژه است، این بار سوژه کاربران فضای‌مجازی شد. به همین بهانه و در پرونده امروز زندگی‌سلام به سراغ «فاطمه خواجه‌پور» رفتیم تا برای ما از ماجرای پربازدید شدن تلاش‌هایش برای عکاسی، این که چرا دخترش «پناه» را با خودش به ورزشگاه برده، واکنش مردم و... بپرسیم. با ما همراه باشید.

جو ورزشگاه یکهو به سمت من و دخترم برگشت

این عکاس سیرجانی درباره لحظات اولیه ورودش به ورزشگاه برای عکاسی از بازی فینال جام باشگاه‌های آسیا می‌گوید: «تقریبا 5 ساعت از سیرجان تا یزد راه بود. ما خیلی دیر به یزد رسیدیم و مستقیم به سالن مسابقات رفتیم. خیلی سریع هم مشغول عکاسی شدم و چند دقیقه‌ای نگذشته بود که متوجه شدم جو ورزشگاه یکهو به سمت من و دخترم برگشته است. انگار تمام نگاه‌ها به سمت من و دخترم آمد. دیگر متوجه نشدم که چه کسی این ویدئوی پربازدید در شبکه‌های‌اجتماعی را گرفت، قضیه چی شد و ... تا این‌که یک نفر به من گفت که ویدئویم را فدراسیون منتشر کرده است».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به‌محض منتشرشدن ویدئو، شوکه شدم

از «خواجه‌پور» درباره اولین لحظاتی می‌پرسم که متوجه منتشرشدن ویدئویش در فضای‌مجازی شده است که می‌گوید: «وقتی شنیدم که ویدئویی از عکاسی من در حالی‌که پناه در بغلم است، در فضای مجازی منتشر شده، شوکه شدم و یک لحظه نشستم. نمی‌دانستم باید چی کار کنم؟ وقتی فهمیدم که از من فیلم گرفته شده، با این که دوست نداشتم این اتفاق بیفتد، اما اهمیت ندادم چون نمی‌توانستم بنشینم و بی‌خیال عکاسی از بازی بشوم. دوباره بلند شدم که عکس بگیرم که دیدم دوستم دارد شالم را مرتب می‌کند. از او پرسیدم باز چی شده که گفت افراد مختلف دارند از تو و پناه، فیلم و عکس می‌گیرند. آن جا دیدم که دوربین‌های زیادی به سمت من و دخترم است. البته باز هم اهمیت ندادم و مشغول‌گرفتن عکس‌هایم از مسابقه شدم»

 

یک عمر سوژه‌ها را شکار می‌کردم، حالا خودم شکار شدم

این عکاس سیرجانی بعد از پایان بازی، وقتی به سراغ گوشی‌اش می‌رود، دایرکت‌ها و استوری‌های زیادی را می‌بینید که دوست و آشنا از عکاسی او در سالن والیبال همراه با دخترش منتشر کرده‌اند. خودش در این باره می‌گوید: «از سالن که آمدیم بیرون، وقتی رسیدم هتل، دیدم که خیلی جاها ویدئوهایم را گذاشتند و پربازدید شده است. حقیقتا دوست نداشتم که این ویدئو پربازدید شود اما آن لحظه به خودم گفتم که یک عمر من سوژه‌ها را شکار می‌کردم، حالا خودم شکار شدم. یعنی این اتفاق یک تلنگر به خودم هم بود که در همه حالت از بقیه عکس می‌گیرم، آن را منتشر می‌کنم اما شاید آن فرد دوست نداشته باشد. البته همیشه حواسم به این مورد هست که هر عکسی را منتشر نکنم و ملاحظات زیادی دارم اما چون خودم عکاس بودم و این مسئله را درک کردم، به هیچ فردی نگفتم که ویدئو را استوری نکن و آن را بردار یا حذف کن».

 

«پناه» از من دقیق‌تر بازی را  تماشا می‌کرد!

«خواجه‌پور» درباره کامنت‌ها و واکنش‌های مردم بعد از پربازدید شدن این ویدئو می‌گوید: «آن شب که ویدئویم در فضای مجازی منتشر شد، کامنت‌های مثبت و منفی زیادی دریافت کردم. درباره کامنت‌های منفی، مثلا خیلی‌ها نوشته بودند که چرا در آن همه سر و صدا بچه‌ات را بردی، پدر بچه کجا بود، مگر مادر یا مادرشوهر و خواهر نداری که بچه را نگه دارند؟ و... . من قطعا اگر می‌دانستم که آن محیط به بچه‌ام آسیب می‌زند، او را با خودم به ورزشگاه نمی‌بردم. این بار هم وقتی با «پناه» وارد سالن مسابقه والیبال شدم و شروع به عکاسی کردم، دیدم که دخترم خندید. خیلی خوشش آمده بود. اصلا هم نخوابید و همه سالن را نگاه می‌کرد. یک‎بار هم غر نزد. حتی در یزد، یک عکسی هست که دستش در دهانش است و دارد بازی را نگاه می‌کند که انگار دقیق‌تر از من، حواسش به بازی هست».

 

باردار بودم که موقع عکاسی توپ والیبال به من خورد 

«من خیلی زیاد به عکاسی علاقه دارم. شاید هیچ فردی در دوران بارداری‌اش این کار را انجام نداده باشد که برود در زمین والیبال و عکاسی کند». «خواجه‌پور» با این مقدمه می‌گوید: «البته یک بار هم توپ والیبال موقع عکاسی به من خورد. البته کسی نمی‌دانست من باردار هستم چون اگر می‌دانستند شاید اجازه عکاسی به من نمی‌دادند؛ بنابراین به کسی نگفته بودم. وقتی هم توپ به من خورد، سریع از ورزشگاه بیرون رفتم، مقداری آب و شیرینی‌ خوردم و زمانی که حرکت کوچولویم را احساس کردم، خیالم راحت شد و دوباره به داخل سالن برگشتم و عکاسی را از سر گرفتم».

 

اولین خانم عکاس ورزشی  شهرم هستم

از او می‌پرسم که چرا و چطور به عکاسی ورزشی علاقه‌مند شده است که می‌گوید: «من از سال 96 عکاسی را شروع کردم. من اولین و تنها عکاس خانم ورزشی شهرم یعنی سیرجان بودم و علاقه زیادی به این کار دارم. یادم هست اولین بار مسابقه فوتبال بانوان بود که رفتم و عکس گرفتم. بعد که آن عکس‌ها را نشان چند نفر از استادهایم دادم، تعجب کردند که من بدون تجهیزات چطور چنین عکس‌هایی گرفتم. در همین وضعیت، می‌دیدم که انتشار عکس‌های عکاسان آقا برای خبرگزاری‌ها اولویت بیشتری دارد اما من دلسرد نشدم. انگیزه‌ام را صفر می‌کردند اما من دست‌بردار نبودم. هنوز هر مسابقه‌ای که به من اجازه بدهند، قطعا به آن‌جا می‌روم و عکاسی را انجام می‌دهم».

 

بعد از عکاسی با «پناه» کمردرد می شوم

او درباره سختی‌های عکاسی با دخترش «پناه» می‌گوید: «کمردرد را که قطعا برایم بعد از هر بازی خواهد داشت چون آغوشی به کمرم بسته است و پناه هم باید در آغوشی باشد. دوربین هم سنگینی خودش را دارد که کارم را مشکل‌تر می‌کند. سخت است اما چون علاقه دارم، این سختی‌ها برایم شیرین است و تحمل می‌کنم. من هم عاشق مادری هستم و هم عاشق عکاسی؛ بنابراین باز هم برای گزارش تصویری مسابقات ورزشی پیش‌قدم خواهم شد».

 

تا هفته قبل از زایمان  به عکاسی ورزشی می‌رفتم

«هیچ فردی از بارداری من خبر نداشت و من تا هفته قبل از زایمان، خودم برای عکاسی بازی‌ها به سالن می‌رفتم. لباس گشاد می‌پوشیدم که کسی متوجه نشود تا بتوانم کارم را انجام دهم. من به عکاسی ورزشی علاقه زیادی دارم. بازی‌های لیگ والیبال در سیرجان را حتی زمانی که باردار بودم هم برای عکاسی می‌رفتم». او با این مقدمه ادامه می‌دهد: «وقتی پناه به دنیا آمد، مجبور بودم چند هفته‌ای استراحت کنم وگرنه قطعا پای کار بودم. پناه دو ماهه بود که باید می‌رفتم گزارش از تیم گل‌گهر. هر طور بود، پناه را در خانه گذاشتم و رفتم برای تهیه گزارش‌تصویری از بازی. اما بین دو نیمه آمدم خانه و به بچه شیر دادم و دوباره برگشتم ورزشگاه. همان موقع بود که تصمیم گرفتم یک پیج بزنم و پوشاک به‌صورت اینترنتی بفروشم. شاید باورتان نشود، یک روز عصر «پناه» را برداشتم، رفتم بازار و پارچه خریدم. دادم یک خیاط. یعنی تولید از خودم و فروش در فضای‌مجازی هم با خودم. برای انتخاب پارچه نمی‌شود از اولین مغازه خرید، باید تمام مغازه‌ها را بروید، پارچه‌ها را لمس کنید و ببینید تا متوجه شوید که کدام یکی را بخرید. من هر روز با پناه به خیاطی می‌روم، خرازی و ... ، بعد عکاسی می‌کنم از آن، ادیت‌ها و ... و سپس در پیج برای فروش می‌گذارم».

 

در شهرمان کسی نبود که لنز به من کرایه دهد

او درباره سختی‌هایی که در مسیر عکاس ورزشی‌شدن پشت سر گذاشته، می‌گوید: «لنزهای عکاسی ورزشی با حالت معمولی فرق می‌کند و من این لنزها را نداشتم. دوست داشتم یک مسابقه ورزشی را با لنز حرفه‌ای عکاسی کنم. مجبور بودم برای شروع، لنز حرفه‌ای کرایه کنم چون گران بود و قدیم‌ترها بالای 100 میلیون تومان قیمت داشت. در شهرمان کسی نبود که آن‌ها را کرایه دهد. به چند نفر از عکاس‌ها گفتم که به نظرتان کجاها در سیرجان هستند که چنین لنزهایی را کرایه بدهند که گفتند نمی‌شناسیم. یک روز رفتم سالن و گفتم با همین لنز معمولی عکاسی می‌کنم. همان موقع به یکی از عکاس‌های ورزشی سیرجان، آقای «نادری» گفتم کجا از لنزهای شما می‌توانم پیدا کنم، گفت من یکی اضافه دارم و برای عکاسی در تمام بازی‌ها، می‌توانید روی لنز من حساب باز کنید. بدون گرفتن هیچ هزینه‌ای، لنزش را به من داد و آن‌قدر عکاسی آن دفعه به من چسبید و عکس‌هایش خوب شد که تا زنده‌ام فراموش نخواهم کرد. با این که لنز روی دوربین سنگین بود و خیلی اذیت شدم اما اگر آن بازی تا صبح هم ادامه داشت، من حاضر بودم تا صبح عکاسی کنم. بعدها هم در تمام بازی‌ها، آن عکاس لنزش را به من می‌داد و هیچ‌وقت این لطف را فراموش نمی‌کنم».

 

امیدوارم پربازدیدشدن این ویدئو  به اتفاقات مثبت ختم شود 

این عکاس سیرجانی درباره پربازدید شدن ویدئویی از عکاسی به همراه دخترش «پناه» می‌گوید: «امیدوارم پربازدید شدن این ویدئو به اتفاقات مثبت ختم شود. در این چند روز، خیلی از مردم به من پیام دادند که ما با دیدن این ویدئو حس خوبی تجربه کردیم و انگیزه گرفتیم. خیلی از عکاس‌ها گفتند که ما اگر بچه‌دار شویم، دوست داریم مثل تو همین کار را انجام بدهیم. خیلی‌ها گفتند که بچه محدودیت نیست و می‌شود در کنارش به علایق و کارها رسید. بازخوردهای مثبت زیادی دیدم و بعضی‌ها گفتند از من درس گرفتند که خیلی بابت این اتفاق خوشحال هستم».

 

همیشه مخالف شهرت بودم

او چندین بار در این گفت‌وگو اشاره می‌کند که علاقه‌ای به انتشار این ویدئو نداشته و از پربازدید شدن آن شوکه شده است. از او درباره دلایل مخالفتش می‌پرسم که می‌گوید: «من همیشه مخالف شهرت بودم. دوست نداشتم و با این موضوع حال نمی‌کنم. اما وقتی دیدم که تاثیر مثبت روی خانم‌ها داشته، در دایرکت به من پیام‌های خوب زیادی دادند، کامنت گذاشته بودند و... ، خوشحال شدم. باور کنید با یکسری کامنت‌ها، اشک شادی ریختم و تلاش کردم جواب تمام محبت‌های مردم را دانه به دانه بدهم. با این که خیلی زیاد بودند اما به خیلی‌ها جواب دادم و از لطف‌شان تشکر کردم».

 

همسرم همیشه همراه و حامی من بوده است

حالا دیگر صدای غر زدن‌های «پناه» از پشت گوشی تلفن‌همراه شنیده می‌شود که دیگر حوصله ادامه مصاحبه ما با مادرش را ندارد! «خواجه‌پور» با اشاره به این نکته که پناه خوابش گرفته، می‌گوید: «به عنوان نکته پایانی می‌خواستم از همسرم تشکر کنم که در تمام این سال‌ها، همراه و هم‌قدم و حامی من بوده است. اگر او یک درصد با این تصمیم من و عکاسی ورزشی مخالف بود، قطعا هیچ‌کدام از این کارها را انجام نمی‌دادم. پناه اگر همه‌جا همراه من است، از بی کسی و بی‌مسئولیتی نیست، این خواسته خودم و برگرفته از دیدگاه من و همسرم است. مردم در این مدت، همسرم را خیلی قضاوت کردند و می‌خواستم به این نکته هم در پایان این گفت‌و‌گو اشاره کنم».

کامیار
international@khorasannews.com

به رغم تلاش های بین‌المللی برای کاهش تنش‌ها در جبهه شمالی، اما با ماجراجویی‌های جدید رژیم صهیونیستی در خاک لبنان در «انفجار پیجرها و ترور فرماندهان مقاومت»، تنش‌ها بین حزب‌ا... و تل‌آویو در حال افزایش است و احتمال می‌رود دو طرف به‌ جای درگیری‌های محدود مرزی که نزدیک به یک سال ادامه دارد، وارد یک جنگ زمینی تمام عیار شوند.تنها دیروز بر اثر بمباران اشغالگران در جنوب لبنان 310نفر شهید و 1200نفر مجروح شدند. 3100 خانه از صبح هدف قرار گرفته و آمار شهدا رو به افزایش است.اسرائیل در مورد مخفی کردن تسلیحات حزب ا... در خانه های مردم دروغ می گوید؛ این رژیم می داند حزب ا... تسلیحاتش را در عمق کوه ها ذخیره کرده اما قصد دارد با انهدام خانه های لبنانی ها، دکترین ضاحیه را پیاده کند.هدف این دکترین فشار به غیرنظامیان برای کوتاه آمدن حزب ا... است.در مقابل مناطق مختلفی در تل آویو نیز هدف حملات موشکی مقاومت قرار گرفت تا پیام صریحی از حزب ا... نسبت به احتمال گسترش جنگ مخابره شود.حال با نگاهی به عملیات‌های اخیر رژیم صهیونیستی، این سوال مطرح می‌شود که اهداف سران تندروی تل‌آویو از تصاعد تنش در جبهه شمالی چیست و بر اساس تحولات جدید، چه برداشتی از توازن قدرت در عرصه میدانی نبرد می‌توان داشت و چشم‌انداز توسعه درگیری و جنگ بر مبنای اهداف راهبردی هر یک از طرفین چگونه قابل ترسیم است؟برای پاسخ به این سوال باید سطوح مختلف درگیری بین دو طرف را بررسی کنیم تا ببینیم میزان دستاوردها با هزینه‌ها همخوانی دارد یا نه.

3 شکست راهبردی تل‌آویو در دستیابی به اهداف
بدون تردید کابینه صهیونیستی برای ورود به بازی خطرناک با حزب‌ا... برای خود اهدافی را درنظر گرفته است و تصور می‌کند که در این شرایط آشفته منطقه می‌تواند آن ها را محقق کند.در وهله اول، ارتش صهیونیستی به دنبال آن بود تا اولاً با انفجار دستگاه‌های الکترونیک در لبنان، تلفات گسترده‌ای را بر بدنه نظامی مقاومت تحمیل کند و ثانیاً با ترور فرماندهان ارشد ساختار نظامی منضبط و مدرن حزب ا... را با شوکی بزرگ دچار فروپاشی یا حداقل فلج عملیاتی کند.اما در دو عملیات انفجار دستگاه‌های الکترونیکی تنها 25 نفر شهید و صدها نفر دیگر زخمی شدند که اکثر آن‌ها غیرنظامیان بودند و تنها چند عضو حزب‌ا... در میان شهدا بودند.همچنین در ماجرای حمله به ضاحیه جنوبی بیروت هم 16 تن از فرماندهان حزب‌ا... به شهادت رسیدند که اگرچه هدفی ارزشمند برای صهیونیست‌ها در جنگ به شمار می‌رود اما با توجه به صف آرایی در برابر یک ارتش حرفه‌ای بیش از 100 هزار نفری با تجارب گسترده جنگی در 10 سال بحران سوریه، ضربه مهلکی به شمار نمی‌رود. تجربه نیز نشان داده که حزب‌ا... و دیگر گروه های مقاومت قائم به شخص نیستند و هر بار فرماندهی شهید می‌شود فرد دیگری و غالباً با کارایی بیشتری جای  او را گرفته و مسیر مبارزه با اشغالگری ادامه می‌یابد.  نکته دوم ارتباط سنجی میان ضربات اسرائیل به لبنان و هدف راهبردی تل‌آویو در جبهه شمالی است. اصلی‌ترین و فوری‌ترین هدف کابینه صهیونیستی از انجام عملیات چند وجهی در خاک لبنان آن است که حزب‌ا...  را به توقف عملیات در جبهه شمالی وادار کند و بازدارندگی از دست رفته در یک سال گذشته را بازگرداند.کابینه جنگ رژیم به دنبال آن است تا با عملیات‌های نظامی از موضع دفاعی و پدافندی در برابر حزب ا... به موضع آفندی و تهاجمی تغییر وضعیت دهد.با گذشت نزدیک به یک سال از شروع جنگ غزه، اکنون صهیونیست‌ها شکایت دارند که حزب ا... در منطقه حائل موسوم به «خط آبی» و رودخانه لیتانی پیشروی داشته و موقعیت نظامی خود در مرزهای شمالی با سرزمین‌های اشغالی را تقویت کرده است.فرماندهان ارتش و کابینه صهیونیستی برآنند تا با توقف عملیات حزب‌ا...، شهرک‌نشینان فراری را دوباره به خانه‌های خود بازگردانند. در حال حاضر بیش از 70 هزار شهرک‌نشین از ترس عملیات حزب‌ا... از خانه‌های خود فرار کرده‌اند و این موضوع به بحرانی تمام‌عیار (امنیتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی) برای نتانیاهو تبدیل شده است.اما این حملات نتیجه عکس داده است و نه تنها عملیات حزب‌ا... متوقف نشده بلکه در روزهای اخیر مناطق جدیدی از سرزمین های اشغالی از جمله شهر «حیفا» توسط مقاومت لبنان هدف قرار گرفته‌اند.مسئله مهم دیگر این است که عملیات‌های تروریستی در لبنان، دست مقاومت را برای حملات آتی به عمق سرزمین های اشغالی باز گذاشت. از این حیث اگر تاکنون حزب‌ا... در راستای قواعد درگیری محدود فقط تا شعاع 50 کیلومتری سرزمین های اشغالی عملیات انجام می‌داد اما اکنون دشمن این بهانه را به او داده تا هر نقطه‌ای از سرزمین های اشغالی را که بخواهد هدف بگیرد.

ناکارآمدی توان نظامی در وضعیت سردرگمی
رژیم صهیونیستی با حملات ترکیبی اخیر به لبنان، نشان داد که بی‌حساب و کتاب همه کارت‌های خود را در برابر حزب ا... رو می‌کند اما در یک سردرگمی برای تعیین اهداف اصلی جنگ، نجات از بحران‌ها و کسب پیروزی به سر می‌برد.دولت نتانیاهو در یک سال گذشته در تعیین اهداف جنگ در جبهه‌های مختلف ناکام مانده است.رژیم در حمله نظامی و اشغال غزه قصد داشت حماس را نابود کند و اسرای صهیونیست را بازگرداند اما اکنون حماس همچنان در قدرت است و از سراسر غزه راکت به سمت اراضی اشغالی شلیک می‌کند. به همین دلیل نتانیاهو در میانه راه، اهداف اصلی جنگ را تغییر داد و اشغال بخش شمالی را به عنوان تنها گزینه برای دستاوردسازی در برابر مقاومت فلسطین برگزید اما در این طرح و نقشه‌ها نیز شکاف جدی بین سیاسیون و مقامات امنیتی وجود دارد.در کرانه باختری هم که با عملیات گسترده در نابلس و جنین، می‌خواست هسته‌های مقاومت در این منطقه را خنثی کند عملا کاری از پیش نبرده است و پس از چند روز عملیات نظامی کور، نظامیان اشغالگر دست از پا درازتر برگشتند.در دریای سرخ اکنون انصارا... یمن اجازه تردد به کشتی‌های صهیونیستی را نمی‌دهد که آسیب های زیادی را به اقتصاد این رژیم وارد کرده است و با شلیک موشک مافوق صوت که به تازگی عمق اراضی اشغالی را هدف قرار داد، درماند‌گی کابینه جنگ در برابر یمن بیش از پیش نمایان شد.اخیرا در «غور اردن» هم جبهه جدیدی علیه سرزمین های اشغالی در حال شکل‌گیری است که سران تل‌آویو را به شدت نگران کرده است.بالاتر از این ها، سرشاخ شدن با حزب‌ا... که به مراتب قدرتمند از سایر گروه‌های مقاومت در منطقه است، عواقب پیش‌بینی‌ نشده‌ای برای اشغالگران خواهد داشت. زیرا با فرود هزاران موشک در عمق سرزمین های اشغالی و هدف قرار گرفتن زیرساخت ها و تاسیسات برق و انرژی و کارخانه‌ها و بنادر و فرودگاه‌ها که در تیررس موشک های مقاومت قرار دارند، سرزمین های اشغالی در بحران عمیقی فرو خواهد رفت.بنابراین در جمع‌بندی می‌توان گفت نتانیاهو که به شدت از سوی مخالفان داخلی و وزرای تندروی کابینه تحت فشار است، برای نجات از بحران های امنیتی سطح تنش با حزب‌ا... و دیگر گروه‌های مقاومت را بالا برده است تا انسجام در داخل را تقویت کند اما این اقدامات چشم‌انداز کاهش بحران داخلی و خارجی رژیم را به دست نداده است.

یوسفی

سارا مسیحا
info@khorasannews.com
تیم‌های ملی فوتسال ایران و فرانسه در دور سوم رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۴ فوتسال ازبکستان یک شنبه به مصاف هم رفتند و تیم ملی ایران با نتیجه ۴ بر یک به برتری رسید و با کسب ۹ امتیاز به عنوان صدرنشین راهی مرحله یک هشتم نهایی شد و باید در این مرحله با مراکش بازی کند. این اتفاق در حالی رخ داد که پیش از بازی ایران و فرانسه کارشناسان به وحید شمسایی و ملی پوشان توصیه کرده بودند با یک باخت مصلحتی در سمت راحت تر جدول قرار بگیرند تا تقابل زودهنگامی با برزیل نداشته باشند؛ اما فرانسه هم نگران تقابل با برزیل بود و با یک بازی ضعیف و عجیب مقابل ایران تن به شکست داد و تیم ملی کشورمان با نتیجه 4 بر یک پیروز شد و به عنوان سرگروه به مرحله حذفی رفت تا در این مرحله با مراکش بازی کند و در صورت پیروزی به مصاف برنده برزیل و کاستاریکا خواهد رفت. فرانسه هم با این باخت عجیب در مرحله بعدی باید به مصاف تایلند برود و در صورت پیروزی مقابل این تیم آسیایی به دیدار برنده بازی افغانستان و پاراگوئه خواهد رفت. با وجود برتری و صدرنشینی ایران در گروهش، انتقادهای زیادی از دیدار ایران و فرانسه و عملکرد دو تیم برنده و بازنده  شد، هرچند کفه ترازوی انتقاد از فرانسوی ها سنگین تر است اما برخی منتقدان ایران را هم بابت سبک بازی اش هدف هجمه قرار دادند. برخی از کاربران در شبکه‌های اجتماعی این دیدار را برای فوتسال «شرم آور» توصیف کردند. برخی هم پا را از این فراتر گذاشتند و معتقدند فیفا باید در این دیدار مداخله کند و تحقیقات لازم را به عمل بیاورد، زیرا آنچه که در این دیدار مشاهده شد به دور از روح ورزش و روح فوتسال بود. این بازی حتی صدای اعتراض ستاره های فوتسال را هم درآورد و فالکائو بازیکن سرشناس برزیل نوشت: «وقتی که فرانسوی‌ها به بازیکنان ایران اجازه گلزنی می‌دهند. واقعا از این بدتر نمی‌شود! در ادامه این انتقادها، میگل رودریگو سرمربی تیم تایلند هم در اظهاراتی خارج از عرف، غیرحرفه‌ای و ناشایست، توهین‌های ناشایستی علیه ایران بیان کرد و گفت:«بازیکنان و مربیان فرانسه و ایران ورزش ما را بی آبرو کردند. شما رسواهای جهان هستید.» فدراسیون فوتبال ایران نیز سریعا از سرمربی تایلند به کمیته انضباطی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا شکایت کرد.  اما شکایت ایران پایان ماجرا نبود بلکه مدعیان جدیدی علیه بازی ایران و فرانسه وارد صحنه شدند. سرمربی تیم ملی لیبی، به ایران و فرانسه اتهام تبانی وارد کرد و گفت که فدراسیون فوتبال کشورش با همین اتهام قصد دارد از دو تیم شکایت کند. در ادامه  سایت «رلوو» اسپانیا مدعی شده مدیران فدراسیون فوتبال پاراگوئه تصمیم گرفته‌اند اقدام لیبی را تکرار کنند. اما نکته جالب تر ماجرا اعتراض سرمربی اسپانیایی فرانسه به تیم ملی ایران بابت انتقادهایی بود که به دیدار ایران و فرانسه شد. رافائل رینود با بالا گرفتن انتقادها از دیدار ایران و فرانسه و احتمال شکایت چند کشور به فیفا علیه دو تیم، همه کاسه و کوزه ها را سر تیم ملی فوتسال ایران شکست و گفت:« می‌دانم که همه از این سناریو متعجب و ناامید شده‌اند. همه چیز به ایرانی‌ها ربط داشت تا بازی بهتری انجام دهند، آنها در رده چهارم جهان هستند. ما انتظار چنین رفتاری را از آن ها نداشتیم. بله، حضور در این طرف جدول برای ما راحت‌تر است اما هدف ما این بود که کارت نگیریم و مصدوم نشویم.»

یکی از آفت‌هایی که می‌تواند ریشه زندگی‌مشترک را بخشکاند، لجبازی زوجین است. لجبازی در زندگی‌مشترک همان جنگ قدرت‌هاست که هرکدام از زوجین قصد به کرسی‌نشاندن حرف خود را دارند. در چنین شرایطی زندگی به میدان مسابقه تبدیل می‌شود و هریک دنبال برنده‌شدن است و در نتیجه زندگی به شدت تلخ و ناامیدکننده خواهد شد. به‌تازگی معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان تهران گفته: «بسیاری از اختلافات خانوادگی منجر به طلاق، ناشی از هیجانات زودگذر یا لجبازی‌هاست. در حداقل ۱۵ درصد این اختلافات، ارائه خدمات مشاوره مطلوب می‌تواند از بروز طلاق پیشگیری کند». در ادامه از نشانه‌های افتادن زوجین در دام لجبازی و اصول رفتار با همسر لجباز خواهیم گفت.

 بن‌بستی به نام لجبازی