صابر گل عنبری - international@khorasannews.com

 

اسرائیل پس از حمله 7 اکتبر، رسما هدف جنگ خود علیه نوار غزه را نابودی حماس اعلام کرد، اما به نظر می‌رسد غایت اصلی اسرائیل از این جنگ همه جانبه و بی‌سابقه حذف این باریکه کوچک اما دردسرساز برای همیشه بوده و تنها در این صورت هدف اعلامی جنگ یعنی نابودی حماس را تحقق یافته می‌داند. چنان که برخی اسرائیلی‌ها نیز گفته‌اند، حتی به فرض تحقق هدف اعلامی جنگ تا زمانی که غزه باقی است، یعنی زمینه و ظرفیت شکل گیری حماسی جدید و حمله‌ای دیگر در آینده وجود دارد و از این رو، اسرائیل برای جلوگیری از آن و احیای بازدارندگی از دست رفته، غایت ویرانی کامل و غیرقابل سکونت ‌کردن غزه را در پس هدف اعلام شده، قرار داد و تنها راه ممکن تحقق آن را در کوچاندن اجباری ساکنان نوار غزه به مصر و اماکن دیگری دید. در همان ابتدای جنگ نیز تلاش‌ها و مذاکراتی با مصر و کشورهای دیگر برای انتقال ساکنان نوار غزه شروع شد، اما با سد محکم مخالفت مصر و اردن که از اجرای چنین سناریویی در آینده برای کرانه باختری نگران بود، مواجه شد. همان زمان هم گویا، اسرائیلی‌ها برای مجاب کردن دولت مصر گفته بودند که صرفا برای مدتی پذیرای ساکنان نوار غزه در سینا باشد و پس از پایان جنگ و نابودی حماس دوباره به غزه باز گردانده خواهند شد. عبدالفتاح سیسی نیز در کنفرانسی خبری با درک غایت اسکان نهایی آن‌ها در سینا به صراحت به تل آویو گفت که ساکنان نوار غزه را به همان صحرای نقب در اسرائیل منتقل کنید و پس از این که ماموریت علنی خود در نابودی حماس را به پایان رساندید، دوباره آن‌ها را به نوار غزه بازگردانید.وقتی اسرائیل در مجاب کردن مصر به بن بست رسید، تصمیم بر آن گرفت که این پروژه را یک‌جانبه عملیاتی کند؛ به گونه‌ای که از طریق وارد آوردن بی‌سابقه‌ترین فشار روانی به ساکنان پرتراکم‌ترین نقطه جمعیتی جهان در باریکه کوچک غزه، آن‌ها را به فرار به سمت مصر مجبور و جمعیت غزه را تخلیه کند. برای تحقق این هدف، سیاست غیر قابل سکونت کردن این باریکه را در پیش گرفت؛ هم از طریق محاصره نفس‌گیر و قطع آب، غذا، برق و سوخت و هم از طریق بمباران‌های بی‌وقفه همه چیز به ویژه زیرساخت‌های مدنی از مدارس و دانشگاه‌ها گرفته تا خیابان‌ها، بیمارستان‌ها و نانوایی‌ها و نیز کشتار وسیع مردم این منطقه و تخریب گسترده منازل. در واقع هدف اولیه تخریب این زیرساخت‌ها به ویژه بیمارستان‌ها که ده‌ها هزار آواره در آن‌ها پناه گرفته بودند، تزریق احساس نبود هیچ جای امنی در غزه به فلسطینی‌ها بود تا از این طریق ذهنیت انسان غزه‌ای در این منطقه بسیار کوچک به بن بست کامل برسد و چاره‌ای جز فرار به سمت مصر نیابد. اما چرا فلسطینی‌ها فرار نکردند؟ برخی به اشتباه مانع را بسته بودن گذرگاه و مخالفت مصر با پذیرفتن ساکنان نوار غزه می‌دانند، اما به‌رغم اهمیت زیاد موضع مصر و اردن، علت را باید در خود غزه جست و الا اگر همین 1500 فلسطینی آواره در نوار غزه که از شمال به جنوب و بعضا در داخل خود جنوب به مناطق دیگری رفته‌  یا حداقل هزاران نفر از آن‌ها به سمت مرز با مصر هجوم برده بودند، آیا مصر توان مقابله با این سیل جمعیت را داشت؟ آیا ترس از تیراندازی نیروهای امنیتی مصری این آوارگان را بازداشت؟ در حالی که مرگ و کشتار در هر خانه و کوی و برزنی در غزه به طرز فجیع‌ و لحظه‌ای اتفاق می‌افتد، تیراندازی احتمالی نظامیان مصری چه بازدارندگی می‌توانست داشته باشد؟ جالب هم این‌جاست که حتی در حد چند نفری به سمت گذرگاه رفح و مرز 12 کیلومتری با مصر فرار نکردند تا از جهنم جنگ نجات یابند. اما چرا؟ پاسخ را می‌توان در جمله‌ ساده اما پرمحتوای یک دختر کم سن و سال فلسطینی در مصاحبه‌ای کوتاه و گذرا با یک شبکه ماهواره‌ای دید. او تاکید می‌کرد که ما از این‌جا کوچ نخواهیم کرد و مرگ در خانه را به آوارگی و تحقیر در غربت ترجیح می‌دهیم. همین واژگان برایند یک نوع آگاهی جمعی است که آن هم زاییده تجربه تلخ آوارگی فلسطینی‌ها در خارج از موطن خود از سال 1948 است که هم اکنون جمعیت آن‌ها به بیش از 6 میلیون نفر می‌رسد و خیلی از آن‌ها نه شناسنامه‌ای دارند نه تابعیتی. امروزه حتی تصور ذهنی زندگیِ به شدت وابسته به اسناد هویتی در دنیای مدرن ممکن نیست و آزار دهنده است، اما این واقعیت تلخ زندگی میلیون‌ها آواره فلسطینی در اردوگاه‌های آوارگان در کشورهای دیگر است. 

البته ایستادگی ساکنان غزه در مقابل طرح کوچ اجباری خود یک جبهه مردمی متحد را نیز در این جنگ همه جانبه و محاصره اقتصادی و انسانی بی‌سابقه به نمایش می‌گذارد و همین عامل، اسرائیل را با چالش بزرگی در تحقق غایت و اهداف جنگ مواجه کرده است. 

چند روز پیش از آن که بخواهم به تل آویو بروم، بسیاری از دوستان و نزدیکانم به من هشدار دادند که اسرائیل پس از 7  اکتبر دیگر اسرائیل قبلی نیست؛ آن ها حق داشتند.اسرائیل اکنون به مکانی تبدیل شده است که ساکنان آن هرگز قبلاً در آن زندگی نکرده‌اند. جایی که ژنرال‌های اسرائیلی قبلاً هرگز مجبور نشده بودند از آن محافظت کنند و متحدی به نام آمریکا، هرگز قبلاً مجبور به مداخله و دفاع مستقیم از آن نشده بود. پس از سفر به اسرائیل و کرانه باختری، اکنون درک می کنم که چرا همه می‌گفتند این حجم بزرگ از تغییر پس از حملات ناگهانی حماس در آن جا روی داده است. صریح بگویم :اکنون برای من کاملاً روشن است که اسرائیل در این برهه در معرض خطر واقعی قرار دارد؛خطری به مراتب بزرگ‌تر از هر زمان دیگری از سال 1948 و این تهدید واقعی به سه دلیل کلیدی روی داده است که به شما می‌گویم:

اول، اسرائیل با تهدیدات مجموعه‌ای از دشمنان مواجه است که جهان‌بینی تئوکراتیک را با تسلیحات مدرن قرن 21 ترکیب کرده‌اند و این دشمنان اسرائیل را دیگر نمی‌توان  به‌عنوان گروه‌های کوچک شبه‌نظامی سازمان دهی کرد، بلکه آن ها هر کدام به نوبه خود  دارای ارتش‌های مدرن با تیپ‌ها، گردان‌ها، قابلیت‌های سایبری، موشک‌های دوربرد، پهپادها و پشتیبانی‌های فنی-لجستیک هستند . صحبت من درباره حماس ، حزب ا... لبنان، گروه‌های مقاومت اسلامی در عراق و حوثی ها(انصارا...) در یمن  و اکنون حتی ولادیمیر پوتین است که آشکارا حماس را در آغوش گرفته است.باید بپذیریم  این نیروهای ضداسرائیلی مدت‌هاست که برای چنین روزی برنامه‌ریزی کرده اند و اکنون شاهدیم که همه آن ها کنار هم ظاهر شده‌اند و اسرائیل را از همه طرف تهدید می‌کنند.هدف نیروهای ضداسرائیلی این است که اعتماد اسرائیلی ها را از بین ببرند و این امر را اثبات کنند که سرویس های دفاعی و اطلاعاتی تل‌آویو دیگر نمی‌توانند از آن ها در برابر حملات غافلگیرانه محافظت کنند  و اگر این مهم به صورت کامل برای ساکنان اسرائیل اثبات شود، اسرائیلی ها مجبور خواهند بود ابتدا از مناطق مرزی دور و سپس به طور کامل از اسرائیل خارج شوند. من از این که چه حجم از مردم اسرائیل اکنون همین خطر را کاملا احساس می‌کنند، متحیر شده‌ام . یکی از دوستانم که در اورشلیم(قدس) زندگی می‌کند به من گفت که او و شوهرش به تازگی مجوز حمل سلاح گرفته‌اند و در خانه خود چند سلاح کمری نگهداری می‌کنند.متاسفانه باید اذعان کنم که حماس ترس را در دل بسیاری از سران اسرائیلی حتی در مناطقی بسیار دورتر از مرز غزه ایجاد کرده است.

خطر دومی که من می بینم این است که تنها راه قابل تصوری که اسرائیل می تواند مشروعیت، منابع، زمان و متحدان را برای جنگیدن با چنین جنگ سختی آن هم با دشمنانی چنین زیاد به دست آورد، داشتن شرکای تزلزل ناپذیر در خارج به رهبری ایالات متحده است. رئیس جمهوری  بایدن، در تلاش برای کمک به اسرائیل در راستای هدف فوری خود یعنی سرنگونی حماس در غزه ، گام‌هایی را برداشته است.اما جنگ اسرائیل علیه حماس در غزه مستلزم نبردهای شهری و خانه به خانه است که هزاران تلفات غیرنظامی شامل مردان، زنان و کودکان بیگناه  را در پی خواهد داشت.باید بپذیریم که نابودی حماس بسیار سخت است و زیرساخت‌های نظامی این گروه در تونل های چندین کیلومتری قرار گرفته‌اند،از این رو نباید انتظار داشت که اسرائیل به سرعت بتواند به هدف خود دست یابد.

سومین نگرانی عمیق من که شاید مهم‌ترین دغدغه من هم باشد، این است که اسرائیل بدترین رهبر تاریخ خود  شاید در تمام تاریخ یهود  را دارد که هیچ اراده یا توانایی انجام ابتکارات خاص را ندارد. بدتر از آن، من از حمایت بی چون و چرای نتانیاهو از پایگاه راست افراطی خود  و سرزنش مداوم سرویس های امنیتی و اطلاعاتی اسرائیل از سوی «بی.بی» در جنگ حیرت زده شده ام. بایدن برای به دست آوردن منابع، متحدان و زمان برای اسرائیل به حفظ همبستگی میان ارکان حکومتی و مردم اسرائیل نیاز دارد که اکنون متاسفانه در این مسیر قرار نداریم.باید بگویم اگر نتانیاهو همچنان بر همین مواضع خود اصرار بورزد، بایدن نمی‌تواند به اسرائیل کمک کند تا ائتلافی از آمریکا، اروپا و شرکای میانه‌رو عرب بسازد.

 توماس فریدمن ـ منبع: نیویورک تایمز 

 

 

کامیار-تصویر ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳ مصادف با روز جهانی کودک را باید با تصاویر کودکان غزه به نمایش کشید که در مقابل دیدگان بهت‌زده جهان، هدف نسل‌کشی آشکار اسرائیل قرار گرفته‌اند و هیچ نهاد بین‌المللی قادر به پایان دادن به این جنایت علیه بشریت نیست.دیروز و همزمان با روز جهانی کودک، «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل متحد گفت که دو مدرسه دیگر در غزه بمباران شده‌اند.ایران نوانس نوشت:  صندوق جمعیت سازمان ملل متحد تایید می‌کند بیش از ۷۰ درصد از ۱۳ هزار نفری که تاکنون جان خود را در جنگ غزه از دست داده‌اند، زنان و کودکان فلسطینی هستند.بر اساس برآورد دیگری، از ۱۵ مهر ( ۷ اکتبر) تاکنون بیش از ۵ هزار کودک در غزه زیر بمباران و آتش گلوله‌های اسرائیلی جان باخته‌اند و هزاران کودک والدین خود را از دست داده و آواره و سرگردان شده‌اند.صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) تایید می‌کند روزانه بیش از ۴۰۰ کودک بر اثر حملات اسرائیل به غزه کشته یا زخمی می‌شوند. به دلیل نابودی زیرساخت‌های غزه به ویژه بیمارستان‌ها، کودکان آسیب دیده از جنگ نیز از حداقل امکانات درمانی برخوردار نیستند.کودکانی که اگر از مرگ جان سالم به در بردند، گرفتار رنج‌هایی مانند بی‌خانمانی، دسترسی نداشتن به آب آشامیدنی و غذای مناسب، اسارت، نقص عضو، بیماری‌های جسمی و روحی و بی سرپرستی شده‌اند.افزون بر این آمار، باید آمار نوزادانی را محاسبه کرد که زیر سایه جنگ، به دنیا نیامده می‌میرند یا به دلیل شرایط جنگی زودتر از موعد به دنیا آمده و از نارسایی‌های بعدی رنج برده یا به دلیل دسترسی نداشتن به خدمات درمانی کشته می‌شوند.آمار کودکان محروم شده از تحصیل را هم باید به فهرست کودکان قربانی غزه افزود. یکی از شیوه‌های معمول اسرائیل در همه جنگ‌هایی که تاکنون داشته، از جمله در جنگ جاری در غزه، بمباران مدارس و بیمارستان‌ها و کشتار کودکان است.در حالی که غیرنظامیان برای گریز از بمباران به مدارس وابسته به سازمان ملل متحد پناه می‌برند در جنگ جاری همه این ۸۸ مدرسه زیر بمباران نابود شده‌اند. ۲۷ آبان (۱۸ نوامبر) بیش از ۲۰۰ نفر بر اثر بمباران مدرسه «الفاخوره» در اردوگاه «جبالیا» از جمله مدارس وابسته به آنروا در شمال غزه جان باختند.از ۲۵ مهر (۱۷ اکتبر) و بمباران بیمارستان المعمدانی تاکنون شمار زیادی از مراکز آموزشی، مراکز خدمات درمانی، مراکز تولید و توزیع آب، نان و غذا، بمباران و نابود شده‌اند، جنایاتی که اولین قربانیان آن ها کودکان هستند. تصاویر منتشر شده از محوطه بیمارستان المعمدانی قبل از بمباران نیز نشان می‌داد ده‌ها کودک در کنار هم در حال بازی‌های کودکانه هستند، اما خشم جهانی از کشتار رخ داده در بیمارستان المعمدانی نه تنها به جنایات اسرائیل در غزه پایان نداد، بلکه این نوع جنایات را به اتفاق معمول در جنگ تبدیل ساخت.در یکی از جدیدترین جنایت‌ها، اسرائیل با هدف قرار دادن بیمارستان اندونزیایی غزه شماری از فلسطینیان از جمله کودکان را کشته‌ است.۲۰ نوامبر سالگرد تصویب اعلامیه حقوق کودک در مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۵۹ و سالگرد تصویب کنوانسیون حقوق کودک در ۱۹۸۹ است و به همین دلیل روز جهانی کودک نام گرفته است.حق زندگی، حق تحصیل، حق مراقبت بهداشتی و درمانی، حق مسکن، حق مصونیت از خشونت و شکنجه و...برخی از حقوق اساسی کودکان در کنوانسیون حقوق کودک است.اما کودکان غزه اگر از جنگ کنونی جان سالم به در ببرند، باقی عمر را باید زیر سایه محرومیت از بسیاری از این حقوق، ترس و وحشت دایمی از جنگ و ترور سپری کنند.

 

گسترش حملات حزب ا... به شمال فلسطین اشغالی

جبهه شمالی با لبنان اما دیروز شاهد شدیدترین و گسترده ترین حملات  از آغاز جنگ علیه غزه تاکنون بود.رسانه‌های رژیم صهیونیستی نیز  دیروز را یکی از سخت‌ترین و سنگین‌ترین روزهای حملات مقاومت در طول چند هفته گذشته دانسته و از شلیک بی‌امان موشک‌های سنگین حزب ا... به سمت مواضع تروریست‌های صهیونیست می‌گویند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، پس از آن که رژیم صهیونیستی از بمب‌های سنگین و حضور بالگردهای آپاچی برای هدف قرار دادن مناطق مسکونی و املاک شهروندان لبنانی در جنوب این کشور استفاده کرد، مقاومت نیز چند پایگاه اشغالگران صهیونیست را با راکت‌های برکان هدف قرار داد که تقریباً چیزی از این پایگاه‌ها باقی نمانده است،اما درباره حمله پهپادی حزب‌ا... به مواضع دشمن تروریست در اطراف کریات شمونه موضوع مهم و قابل توجه آن است که برخلاف تمام ادعاهای این رژیم مبنی بر رهگیری و انهدام هر پرنده‌ای مقاومت با موفقیت پهپادهای انتحاری خودش را به پرواز درآورده، به اهداف مد نظر می‌کوبد. رسانه‌های این رژیم با سرزنش شدید ارتش کودک‌کش از این که رادارهای گران قیمت و پرطمطراق آن ها توفیقی در پیدا کردن این پهپادها هم نداشته، عصبانی هستند.از ابتدای ورود حزب‌ا... به عرصه نبرد با دشمن صهیونیستی، یگان پهپادی مقاومت با قدرت و صلابت نقش آفرینی کرده و روزانه ماموریت‌های مختلفی را انجام می‌دهند. علاوه بر پهپادهای شناسایی و انتحاری، مقاومت در چند نوبت از پهپادهای رزمی هم استفاده کرده است که در یک نوبت این پهپادها با نفوذ به عمق سرزمین‌های اشغالی هدفی را در جنوب بندر اشغالی حیفا منهدم کردند و با موفقیت به پایگاه‌های خود برگشتند.در این بین مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی چنین استدلال می‌کند که در جنگ اخیر، امکان شکست ارتش رژیم صهیونیستی وجود دارد.  استدلال نویسنده بر این مبناست که  راهبرد اصلی حماس، افزایش همبستگی فلسطینی‌ها و انزوای اسرائیل در طول سال‌های آینده است. در این سناریو، حماس حمایت و همراهی مردم غزه را جلب و در جهت تضعیف و حتی حذف تشکیلات خودگردان فلسطین گام خواهد برداشت. در همین فاصله، طرح عادی‌سازی روابط به حاشیه رفته و دیگر اتفاقات منطقه و جهان موجب خواهد شد حمایت‌ها از اسرائیل کاهش یابد و درنهایت پیروزی به نفع حماس به دست آید. حماس برای پیروی از این راهبرد، لازم نیست حتماً قوی باشد، بلکه باید در مسیری که آغاز کرده ثابت‌قدم باشد. اگرچه قدرت اسرائیل به این کشور اجازه می‌دهد تا غیرنظامیان فلسطینی را بکشد، زیرساخت‌های فلسطینی را نابود کند و درخواست‌های جهانی برای خویشتن‌داری را نادیده بگیرد ولی با این حال باید توجه داشته باشد که جنگ فرسایشی، موجب پیشبرد اهداف جنگی حماس خواهد شد.

 

عکس یک روزنامه فرانسوی لوفیگارو:« بیمارستان الشفا: چالش های عملیات اسرائیل» «ارتش اسرائیل ۵ روز پس از ورود به این تاسیسات وسیع، به طور غیر قابل انکاری می خواهد ثابت کند که مقر حماس در آن قرار دارد، بنابراین امیدوار است انتقادهایی را که در حال افزایش است، خنثی کند.»

 

جو بایدن بی سر و صدا دیروز ۸۱ ساله  شد، در حالی که نامش به عنوان سالمندترین رئیس‌جمهور آمریکا ثبت شده است. پیش از بایدن،‌ دونالد ترامپ78ساله دارنده این عنوان بود. نظرسنجی اخیر نیویورک تایمز نشان می دهد ۷۱ درصد پاسخ دهندگان، از جمله دموکرات‌ها، «جو بایدن را برای ریاست جمهوری پیر می دانند.»این رقم برای دونالد ترامپ، رقیب بالقوه بایدن ۳۹ درصد است.

 

شام....اثر: «کارلوس آموریم»

 

یک کلاه متعلق به ناپلئون بناپارت، امپراتور سابق فرانسه در حراج نزدیک به 2 میلیون یورو فروخته شد.هویت و ملیت فردی که این کلاه را خریداری کرد، اعلام نشده است. کلاه ناپلئون بناپارت در حالی به قیمت یک میلیون و ۹۳۲ هزار یورو به فروش رفت که بنگاه حراج «اوسنا» قیمت آن را به مراتب پایین‌تر از این تخمین زده بود. بنگاه حراج «اوسنا» پیش از این قیمت کلاهی را که به فروش رفت بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار یورو تخمین زده بود. قیمت پایه آن در جریان حراج ۵۰۰ هزار یورو بود. کلاه متعلق به ناپلئون بناپارت در آستانه اکران عمومی یک فیلم پرخرج هالیوودی درباره امپراتور پیشین فرانسه به حراج گذاشته شد. فیلم «ناپلئون» به کارگردانی ریدلی اسکات، فیلم ساز بریتانیایی قرار است از روز چهارشنبه در فرانسه اکران شود./یورونیوز

 

 کشورهای اتحادیه اروپایی با وجود تحریم‌ها علیه روسیه و وعده‌ها برای کاهش وابستگی و حذف واردات انرژی از این کشور، بیش از 6.1 میلیارد یورو گاز طبیعی مایع (LNG) از روسیه خریداری کردند. تلگراف نوشت: با وجود وعده کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی مسکو، تعداد کشتی‌های باری حامل گاز طبیعی مایع «ال‌ان‌جی» از روسیه به اروپا افزایش یافته است. اتحادیه اروپایی بیش از نیمی از صادرات گاز طبیعی مایع مسکو را خریداری کرده است و اسپانیا و فرانسه پس از چین، به ترتیب دومین و سومین خریداران بزرگ گاز این کشور هستند. این روزنامه به نقل از داده‌های تجاری اداره آمار اروپا (یوروستت: Eurostat) گزارش داد، اسپانیا 1.8 میلیارد یورو در ۹ ماه اول سال میلادی (ژانویه تا سپتامبر) از روسیه «ال‌ان‌جی» خریداری کرده است. فرانسه که دومین خریدار بزرگ اروپاست، 1.5 میلیارد یورو و بلژیک نیز 1.36 میلیارد یورو «ال‌ان‌جی» روسیه خریداری کرده‌اند. تلگراف می‌افزاید، تحلیل قبلی درباره واردات «ال‌ان‌جی» روسیه از سوی اروپا نشان می‌دهد خرید این نوع گاز در مقایسه با سال ۲۰۲۱ یعنی قبل از جنگ اوکراین، ۴۰ درصد افزایش داشته و این در حالی است که اتحادیه اروپایی قصد دارد تا سال ۲۰۲۷ به استفاده از سوخت‌های فسیلی روسیه پایان دهد.