آتش ترجمههای ضعیف در خرمن «ادبیات کودک»
در پی انتقاد صریح رهبر انقلاب از غلبه آثار خارجی در عرصه ادبیات کودک و نوجوان ،با محمد میر کیانی، پژوهشگر سرشناس این حوزه و نویسنده آثاری مانند«حکایت های کمال»درباره علل و ریشه های این معضل گفتوگو کردهایم

گروه ادب و هنر- کودکی رهاشده در بازاری شلوغ با چشمها و چهرهای مضطرب و سردرگمی عجیبی که حتی یک لحظه رهایش نمیکند. شاید این بهترین توصیف برای وضعیت امروز کتابهای کودک و نوجوان باشد. ترجمههای ضعیف و حمایت کمرنگ از نویسندگان داخلی به بختکی تبدیلشده که در خوابوبیداری، وحشت را به جان ادبیات کودک و نوجوان می اندازد. ترجمههای ضعیف متعدد، کتاب سازی های کم کیفیت و دلسردی برخی نویسندگان نامدار از ادامه نوشتن، روایت سراسر اندوه این حوزه از ادبیات است. بیتفاوتی برخی از ناشران و مسئولان حوزه ادبیات کودک و نوجوان به آثار نویسندگان ایرانی کار را بهجایی رسانده که رهبر معظم انقلاب در بازدید از نمایشگاه کتاب امسال درباره این ضعف، تذکر ویژهای دادند و فرمودند: «هنوز که هنوز است این داستانهای خارجی مربوط به کودک و نوجوان بر مجموعه کارها غلبه دارد. این خیلی عیب بزرگی است!» همچنین ایشان در مصاحبه با خبرنگار صداوسیما خاطرنشان کردند: «روی مسئله کتاب کودک و نوجوان هم من تأکیددارم. خوشبختانه دیدم در چندین غرفه بر این مسئله کارشده و بازهم من تأکید میکنم که برای کودکان، برای نوجوانان، هر چه میتوانند کتاب تهیّه کنند و ما را از کتابهای بیگانه بینیاز کنند که بتوانیم با فرهنگ خودمان، با جهتگیریهای خودمان و اهداف خودمان انشاءا... کتاب، در اختیار نوجوانانمان بگذاریم. این هم یک مسئله است.»
به بهانه مشکلات موجود در فضای کتاب کودک و نوجوان با محمدمیرکیانی، نویسنده خوشذوقی که تا امروز کتابهای تنتن و سندباد، حکایتهای کمال، قصه ما مثل شد و... را نوشته، گفتوگو کردهایم.
بازهم نبود قانون کپیرایت و آسیبهای آن
این نویسنده سرشناس ادبیات کودک و نوجوان میگوید:معضل انتشار کتابهای بیکیفیت کودک و نوجوان به زمانی برمیگردد که ناشران، اعلام کردند به دلیل گرانی کاغذ و... برای پرداخت هزینههای تصویرسازی و همچنین بستن قرارداد با نویسندگان، توانشان پایین آمده است. این دسته از ناشران با این بهانه به سراغ چاپ کتابهای داستان بیکیفیت برای کودک و نوجوان رفتهاند که بیشتر این کتابها خارجی است. کتابهایی که به دلیل نبود قانون مالکیت معنوی در کشور، بدون پرداخت هیچ مبلغی به تصویرساز و داستاننویس، منتشر میشود و ترجمههای ضعیف که حاصل همکاری با مترجمان نهچندان مسلط است شرایط را بدتر کرده است.
سیل ویرانگر چاپ داستانهای خارجی کم کیفیت
میرکیانی خاطرنشان میکند: به نظر بنده مسئولان باید اهرمهای تشویقی و تنبیهی مؤثری در نظر بگیرند تا برخی ناشران، بیمحابا به سمت ترجمه هر کتابی با هر کیفیتی نروند چون کتابهای کودک، یکی از اساسیترین ابزارهای آموزش این نسل به شمار میآید که در شکلدهی ذهن و شخصیت کودکان تأثیر فراوانی دارد. در این سالها چاپ کتابهای کم کیفیت ترجمه ای برای کودکان ازحد گذشته است. شما امسال که وارد نمایشگاه کتاب میشوید غرفههای کودک و نوجوان لبریز از کتابهای ضعیف ترجمه است. متأسفانه برخی بهاصطلاح ناشران، دایم به دنبال سود کلان و راحتترین راه برای این نوع درآمدها هستند.
ناشرانی با 80 درصد کتاب ترجمه ای کم کیفیت!
میر کیانی تصریح میکند: برخی از ناشران، 80 درصد کارهایشان ترجمه آثار نویسندگان خارجی آنهم باکیفیتی آزاردهنده است اما متأسفانه همین افراد همچنان از امکانات دولتی بهره میبرند. البته برخی از نویسندگان هم در این ماجرا بیتقصیر نیستند. اهلقلم باید با توجه به رقابت بالا در این حوزه در دنیای امروز، آثار دوستداشتنی و حرفهایتری تولید کنند و مسئولان این حوزه هم باید جدیتر پایکار بیایند تا کفه تألیفات فاخر داخلی نسبت به آثار ترجمه سنگینتر شود.
نویسنده، سرمایه ناشر است نه طرف معامله او
وی میگوید: متأسفانه حمایت نکردن از نویسندگان حوزه کودک بهجایی رسیده که نویسندگان، مجبورند کتابشان را فقط با تعداد 500 نسخه منتشر کنند و این موضوع ناامیدکننده است. برخی ناشران این حوزه، نویسندگان را سرمایه خودشان نمیدانند بلکه به چشم طرف معامله به آنها نگاه میکنند. امروز مؤلفان، وضع خوبی ندارند و حمایت آنچنانی هم وجود ندارد، باید هر چه سریع تردر این زمینه چارهاندیشی کرد.
از ادبیات فاخر جهان بینیاز نیستیم
نویسنده کتاب «تنتن و سندباد» با اشاره به نیاز بهرهگیری از ادبیات فاخر نویسندگان جهان میافزاید: بیتردید ما از ادبیات کودک و نوجوان جهان، بینیاز نیستیم اما متأسفانه بسیاری از ترجمههای موجود در بازار کتاب امروز، آثار بهدردبخوری نیستند، نه درونمایه و محتوایی دارند و نه مترجمان چیرهدستی آنها را ترجمه کردهاند، عملاً کار فرهنگی و هنری برای کودک و نوجوان خیلی ساده گرفته میشود. اینیک واقعیت است و وزارت ارشاد باید راهبردهای لازم را در نظر بگیرد.