حسین زحمتکش
کشاندت به خواری؟! به رویش نیاور
خطا کرده؟ آری؟ به رویش نیاور
اگر قلب آیینه ات را شکسته
تو قدر غباری به رویش نیاور
دل من، اگر سنگدل بود و ساکت
تو که آبشاری به رویش نیاور
اگر شادی هر شبت را گرفته
تو غم را که داری! به رویش نیاور
تو که بار آخر قسم خورده بودی
به رویش نیاری... به رویش نیاور
***
زنده یاد نجمه زارع
هر چه این احساس را در انزوا پنهان کند
می تواند از خودش تا کی مرا پنهان کند؟
عشق، قابیل است؛ قابیلی که سرگردان هنوز
کشته خود را نمی داند کجا پنهان کند!
در خودش من را فرو خورده ست می خواهد چه قدر
ماه را بیهوده پشت ابرها پنهان کند؟
هرچه فریاد است از چشمان او خواهم شنید
هر چه را او سعی دارد بی صدا پنهان کند
آه! مردی که دلش از سینه اش بیرون زده است
حرف هایش را، نگاهش را، چرا پنهان کند؟
خسته هرگز نیستم، بگذار بعد از سال ها
باز من پیدا شوم، باز او مرا پنهان کند
***
سید علی صالحی
رفتن هم حرف عجیبی است
شبیه اشتباه آمدن
گفت بر می گردم و رفت
و همه پل های پشت سرش را ویران کرد
همه می دانستند دیگر باز نمی گردد
اما بازگشت
بی هیچ پلی در راه
او مسیر مخفی یادها را می دانســت