دکتر حامد رحیم پور- مصطفی الکاظمی با ماتیو تولر سفیر آمریکا و ایرج مسجدی، سفیر کشورمان در عراق چند روز پیش به صورت جداگانه دیدار و گفتوگو کرد.برای کسانی که آداب کنسولی را پر معنا می دانند،شاید قابل تامل باشد که نخست وزیر جدید عراق در اولین دیدار با سفیر آمریکا با قلم و کاغذ و بدون دستکش و در دیدار بعد با سفیر ایران بدون قلم و کاغذ و با دستکش سیاه حاضر شده است! و از طرف دیگر صندلی سفیر ما با نخست وزیر عراق، برخلاف صندلی آمریکا،مشابهت دارد. با این حال، الکاظمی در دیدارهای خود با سفرای آمریکا و ایران تلاش می کند به آمریکا اطمینان دهد کشورش پایگاه «تسویه حساب دیگران» نباشد و همچنین هشدار می دهد (یا درخواست می کند) کشورش «سکویی برای تجاوز به هیچ کدام از کشورهای دوست یا همسایه» نشود.به ایران نیز اطمینان می دهد کشورش « گذرگاه یا پایگاه تروریسم»، «سکویی برای تجاوز به هیچ کدام از کشورهای دوست یا همسایه» نخواهد شد وهمچنین هشدار می دهد (یا درخواست می کند) کشورش پایگاه «تسویه حساب دیگران» نشود .یعنی به هر دو کشور هم «اطمینان می دهد» و هم «هشدار-درخواست-می دهد» «اطمینان» به آمریکا به معنای «هشدار-درخواست- »به ایران است .«اطمینان» به ایران نیزبه معنای «هشدار-درخواست-» به آمریکا است .به هرحال اگر در حدّ گفتار هم این سخنان را ارزیابی کنیم نشان دهنده اراده وی با هدف شکل دهی جایگاه عراق به عنوان کشوری برای «تقارب منافع» ونه «تقاطع منافع» بازیگران منطقه ای و بین المللی است. البته همیشه اراده ها به واقعیت تبدیل نمی شود.