تحلیل روز
تعداد بازدید : 102
کاظمی آماده عبور از توفان پارلمان
نویسنده : عبدالکریم محمود کارشناس مسائل عراق
این روزها عراق شاهد دو رخداد بسیار مهم است ، یکی رخدادی امنیتی و دیگری رخدادی درباره یک مرد امنیتی. کمتر کسی در عراق وجود دارد که بتواند نظریه تصادفی بودن شدت گرفتن حملات داعش را آن هم در دوره ای که عراق به رغم تمامی کاستی ها به سوی ثبات نسبی پیش می رود ، تایید کند. این که داعش در این برهه زمانی خاص شدت و ضرباهنگ حملات خود را افزایش داده امری غیر قابل انکار است، برخی از تحلیل گران تاکید دارند این مسئله به کاهش حضور نظامی و امنیتی عراق در مناطق پر اضطراب سابق به دلیل تدابیر اتخاذ شده برای مبارزه با شیوع کرونا از یک سو و نیز فرا رسیدن ماه مبارک رمضان از سوی دیگر برمی گردد.
این در حالی است که برخی دیگر آن را نمادی از نظریه توطئه می دانند و تاکید دارند طرف یا طرف هایی عملا دستورات خود را به گروه داعش برای افزایش دامنه حملات تروریستی بعد از مدت ها سکون صادر کرده و به دنبال تحقق اهداف خویش اند. حامیان این سناریو در عین حال درباره داخلی ، منطقه ای یا بین المللی بودن این طرف ها اختلاف نظر داشته اما باز هم درباره این که این اقدامات برای برهم زدن ثبات در حال شکل گیری در صحنه عراق است ، با هم نظر مشترک دارند. وقتی مصطفی الکاظمی مرد شماره یک امنیتی عراق به پیشنهاد شماری از شخصیت های برجسته سیاسی این کشور دستور تبدیل شدن به مرد شماره یک اجرایی عراق را از برهم صالح دریافت کرد کمتر کسی برایش شانسی بیشتر از محمد توفیق علاوی قائل بود.
از نگاه بسیاری از جریان های سیاسی عراق او بیشتر به عنوان گزینه جایگزین و آلترناتیو عدنان الزرفی وارد صحنه شد و بسیاری شانس او را در همین حد و سطح تصور کردند و از این رو برای کنار رفتن عدنان الزرفی که با مکلف شدنش توفانی از اعتراضات و نگرانی ها را به همراه خود آورد از وی حمایت کردند. اما به مرور زمان مصطفی الکاظمی نشان داد گرچه گزینه ایده آلی برای بسیاری از طرف های حاضر در صحنه سیاسی عراق چه داخلی و چه منطقه ای و بین المللی نیست اما می تواند گزینه مورد توافق حداقلی تمامی آن ها محسوب شود و چه بسا به بستری و محور اجماع حداقلی اکثریت جامعه سیاسی عراق تبدیل شود. شاید همین نقطه قوت به وجود آمده در وی هم باعث شد تا برخی از جریان های سیاسی عراق از تمامی طیف و سمت و سوهای سیاسی نسبت به وی احساس خطر کرده و چه علنی و چه در لفافه و نیابتی کمر به سنگ اندازی علیه برنامه هایش در تشکیل کابینه ببندند. این که مخالف او در دو سوی معادله قدرت صحنه سیاسی عراق قرار دارند هم می تواند گواه دیگری بر این مدعی باشد. گرچه گمان نمی رود قطارکابینه او در ایستگاه رای اعتماد زمین گیر شود اما کابینه کاظمی بدون زخم از این توفان خارج نخواهد شد.