ناگهانِ شعر
تعداد بازدید : 35
تا بیرق و ماتم و عزا بر پا شد
سعید سلیمانپور ارومی
عطشان ترین و خسته ترین رودها ،فرات
واکن گره ز بغض دل خویش، یا فرات
زان ظهر آتش و عطش و خون سخن بگو
هستم به درد و داغ دلت آشنا، فرات
ای ردّ دردهای زلال، اشک ماندگار
بر چهره بلا زده کربلا، فرات
از بس که اشک ریخته شد در حکایتت
آب از سرت گذشت دگر بینوا فرات
دستت به دست ماه منیری رسیده بود
دستی که شد ز قامت آن مه جدا، فرات
دیدی فرود ضربت شمشیر کینه را
بر دست غیرت خلف مرتضی ،فرات
روحت به مشک بود و به دریا رسیده بود
سد شد مسیر و ریختی آخر کجا، فرات
دیدی شکسته کشتی آل نبی و بعد
گشتی محیط محنت و بحر بلا فرات؟
دیدم من آن چه را که ندیدی ز داغ دوست
داغی که زد شرر به دل خیمه ها، فرات
آن صید دست و پا زده در خون حسین بود
من شاهد تلاطم خون خدا فرات
تابیدم و ز تاب من آن دشت تف گرفت
از تشنگان دشت نکردم حیا، فرات
خورشید خون گریست و مکثی غریب کرد
پهنای سرخی اش ز افق بود تا فرات
دلمویه های غربت او ناتمام ماند
خورشید رفت و دهشت شب بود با فرات...
آرش براری
سر و جان همه خلق به قربان حسین
جان عالم به فدای لب عطشان حسین
رحمت خاص خدا شامل حالش شده است
هرکسی یک سر سوزن شده گریان حسین
دم عیسی صفت مرثیه خوانانش گرم
زندهایم از نفس پیرغلامان حسین
لشکر عمه سادات همیشه هستند...
وسط معرکه ها گوش به فرمان حسین
خوش به حال شهدایی که فدایش گشتند
دم آخر سرشان بود به دامان حسین
آه ای مرثیه خوان روضه جانسوز بخوان
تا بسوزیم برای غم سوزان حسین
خطبه میخواند که از منبر مرکب افتاد
گذر باد سوی چادر زینب افتاد
شمر بر سینه دردانه افلاک نشست
روی تل زینب کبری به روی خاک نشست
پیکرش را وسط معرکه غارت کردند
به زن و بچه ارباب جسارت کردند
پیکر شاه شهیدان وسط گودال است
وقت غارت شدن پیرهن و خلخال است
وسط معرکه انگشت نمایش کردند
جلوی عمه سادات رهایش کردند
تیر و شمشیر به روی پسر فاطمه بود
پنجه گرگ به روی جگر فاطمه بود
فاطمه از وسط آتش و دود آمده بود
هر چه تیر است به گودال فرود آمده بود
از سراشیبی گودال فقط خون میرفت
ساربان دست پر از معرکه بیرون میرفت
آه ای مرثیه خوان مرثیه را باز مکن
روضه دختر او را دگر آغاز مکن
کاش میشد که فدایش بشود نوکر او
تاکه آسیب نبیند حرم دختر او
جلیل صفر بیگی
با سوز و گداز و شور و اخلاص بخوان
با حنجره زخمی احساس بخوان
صحن دل من عین حسینیه شده
ای عشق بیا روضه عباس بخوان
رها هوشمند نژاد
تا بیرق و ماتم و عزا بر پا شد
پیراهن سوگ بر تن دنیا شد
ای اهل زمین ماه محرم آمد
مهمانی خاص حضرت زهرا شد
غلامرضا کاج
فلک ساز غمی دیرینه می زد
دلم از درد و داغت پینه می زد
چو می دیدم سرت را روی نیزه
به روی گونه اشکم سینه می زد